Rustige weekjes
Hallo iedereen!
Terwijl mijn hele klas de toets van afgelopen donderdag aan het nabespreken is die ik -ondanks dat ik gewoon om 08:15 op het perron klaarstond en waarvoor ik ook daadwerkelijk had geleerd- toch mistte omdat de rer b niet reed en de laatste 2 treinen die langskwamen zo vol zaten dat er mensen flauwvielen zodat ik alsnog niet weg kon. Dus nou ja, gebruik ik mijn tijd weer nuttig.
Donderdag 27 april weer vroeg op om naar school te gaan om vervolgens te gaan lunchen met Sali (de vriendin uit Georgië) bij het schattigste Italiaanse tentje ooit: big love café. Net als de meeste adresjes kende ik dit restaurantje door Live. Ik had gehoord dat het een super populaire tent was dus we besloten vroeg te gaan, en ja hoor we waren net op tijd want 5 min later stond er een rij tot aan buiten op straat. We besloten voor de 'well known pancakes' te gaan met aardbijen, mango en nog wat ander fruit + een cappuccino waarvan ik dacht dat ik die wel lekker zou vinden omdat ik ook de frapuccino van de Starbucks lust maar nee, toch 2 hele andere dingen. Daarna de hele stad afgezocht naar iets oranjes voor koningsdag. Na de 10e winkel begonnen we ernstig te twijfelen over de kleur oranje en wisten we het verschil tussen rood, geel en oranje haast niet meer. Uiteindelijk gelukkig toch geslaagd. 's Avonds hadden Carlijn, ik en een groepje Nederlandse meisjes dat wij nog niet kenden naar het koningsdagfeest in Parijs te gaan. Eenmaal aangekomen dachten we mwahh wat is dit. Dit veranderde gelukkig snel nadat na ongeveer 5 min het volkslied werd ingezet door een paar ongelofelijke kakkers (bralgehalte was vrij hoog haha). Daarna was het echter 1 groot feest! Door alle Nederlanders was het wel het leukste feest tot nu toe want ja Nederlanders zijn over het algemeen gewoon gezelliger. Ik besefte mij echter pas toen ik om 3 uur in een uber naar huis zat dat ik de volgende dag een interview had met elsevier+ foto's en dat ik mijn kamer nog moest schoonmaken. Dat werd niet uitslapen dus..
Nog lichtelijk moe/misselijk stond ik de volgende ochtend 'redelijk' vroeg op om mijn kamer maar een beetje op orde te krijgen. Omdat ik niet veel zin had om dit snel te doen heb ik er eigenlijk de hele middag over gedaan tot de journaliste en fotograaf om half 4 voor mijn deur stonden. Ze maakten gelijk wat foto's van mij in mijn kamer. Uiteindelijk duurde het tot en met 7 uur en heb ik behoorlijk wat vragen beantwoord en foto's gemaakt. Natuurlijk luisterden de kids die dag enorm slecht dus stond ik een beetje voor gek maarja. Oh ja, ik kom dus met een artikel in het elsevier. Het is volgensmij een special over Parijs en daar kom ik dan in met mijn verhaal over mijn au pair avontuur. Heb het artikel al gelezen en ik moet zeggen dat het erg leuk is geworden. De foto's vind ik helaas veeeeel minder. Ik bedoel er zitten wel een paar leuke bij maar als ik mijzelf zo zie denk ik pfoe jij moet weer eens heeel snel naar de sportschool en minder eten. Jullie zullen het wel zien . Die avond ging de familie naar Bretagne om een weekendje met hun opa door te brengen wat voor mij het rijk alleen betekende.
Eerlijk gezegd heb ik daar heel erg gebruik van gemaakt en lekker weinig gedaan. Hoe erg ik mij ook op mijn gemak voel bij dit gezin, er gaat toch altijd een beetje schaamte door mij heen als ik om 12 uur 's middags eens uit mijn bed kom zetten. Dus heb er lekker gebruik van gemaakt dat ik dat nu wel kon doen. Zaterdag nog wel een wedstrijd gehad die we helaas met 3-2 verloren... Wat opzich nog wel redelijk goed was want de vorige keer had mijn team 8-0 verloren. We hebben nu een 42- jarige vrouw in ons team gekregen die echt heel erg goed is. Ze schiet ze er al vanaf de middenlijn in maar heeft alleen geen conditie. Wel is ze heel erg aardig en zweept het team een beetje op, wat tot nu toe erg helpt. Na mijn wedstrijd kwam Carlijn logeren wat echt super gezellig was. Zondag nog even de stad in geweest (wat niet lang duurde want het regende keihard) en maandag thuis gebleven en voor de familie gekookt die in de middag weer thuis kwam. Ja, 1 mei is hier een feestdag dus is iedereen vrij waardoor helaas ook alle winkels dicht zijn. Een beetje een saai maar wel heerlijk rustgevend weekend dus.
Dinsdagochtend weer lekker vroeg uit de veren voor school waar wij ons voorbereidden voor de test van de donderdag erna. De onderwerpen die wij behandelen worden steeds moeilijker en soms zit ik echt met mijn handen in mijn haar omdat ik er niks van begrijp. Zo anders dan de middelbare school, waar ik vrijwel alles van begreep en nooit problemen had met frans. De examens beginnen volgensmij morgen dus ik wil zeker even kijken of ik hoger voor Frans zou halen dan vorig jaar. Ik denk het wel ook al was het examen van vorig jaar wel erg makkelijk. Daarna geluncht in de stad en thee gedronken bij Live. Het is nu eigenlijk een traditie geworden dat we dinsdagmiddag thee drinken bij haar thuis. Zo besparen we beiden een beetje geld en kunnen we toch gezellig bijkletsen. Omdat ik jarig geweest was had ze speciaal voor mij kvik lunsj gekocht! Super lief . Daarna snel naar huis om de kids op te halen. Die avond zou de familie post in Parijs aankomen en ik wilde ze graag die avond nog even zien. Natuurlijk kwamen M en C die avond later dan normaal thuis dus moest ik heel erg haasten. De postjes stonden op de arc de triompf dus ben er ongeveer opgerend. Super gezellig en grappig om ze allemaal weer te zien in Parijs. Na de arc de triompf naar de Eiffel toren gelopen. Helaas had ik dit nog nooit gedaan dus koos ik de verkeerde straat en duurde het net iets langer dan normaal maar hee ff een paar mooie straten meegepakt.
De volgende ochtend was Simone jarig en besloten wij elkaar weer te ontmoeten bij de notre dame. Helaas voor de postjes regende het de hele dag dus was Parijs iets grijzer dan normaal. Wel nog even langs de Notre Dame, Hotel de ville, Centre Pompidou en het Louvre geweest om vervolgens heel snel naar huis te racen om Raphael van school te halen. Verder niet veel speciaals gedaan die dag. Paul gaat trouwens steeds meer praten en maakt soms zelfs zinnen die eigenlijk alleen Raphael en ik verstaan maar toch.
Ja en donderdag was er dus iets mis met de Rer b (de trein die ik moet nemen om naar Parijs te gaan). Hierdoor kon ik mijn test helaas niet meer halen maar de lunchafspraak met Carlijn nog net wel. Ik moest ipv de rer b de bus pakken wat echt veel langer duurt maar goed. Mensen zijn hier trouwens echt asociaal in bussen hoor. Ik heb 2 keer op moeten staan omdat ik zag dat niemand op wilde staan voor een hoogzwangere en een hele oude vrouw. Dat is toch niet normaal? Niet dat ik mijzelf de hemel in wil prijzen omdat ik het wel gedaan heb maar ik vind dat iedereen dat hoort te doen en vooral wanneer het erg druk is in de bus. 's Avonds met Bibi, een meisje dat ik heb leren kennen op koningsdag, naar een cafeetje geweest en gezellig een biertje gedronken. Bibi komt uit Leiden en is ook geslaagd van vwo dus we hebben opzich best veel gemeen wat erg leuk is. Heel erg leuke avond gehad en uiteindelijk met de nachtbus weer naar huis omdat ik te laat was voor de laatste metro. De nachtbus stopt helaas om de minuut dus daardoor ben je pas echt een uur later thuis dan dat je vertrekt.
En ja jullie raden het al... vrijdag weer uitgeslapen (ja ja misschien denken jullie Janne dat kan echt niet maar stiekem zijn jullie allemaal jaloers dat jullie gewoon elke dag om 7 uur jullie bed uit moeten ). Overdag op de kinderen gepast en 's avonds weer een biertje gedronken met mijn nieuwe vrienden Bibi en Dries (ook van koningsdag). Denk ongeveer 3 uur in een kroegje gezeten dus dat was zeker geslaagd. Zaterdag een wedstrijd gespeeld waarvan de einduitslag zo slecht is dat ik het er niet over wil hebben. Nee maar echt het was rampzalig dus die gaan we snel vergeten! 's Avonds kwamen er heel veel vrienden van C en M langs wat ik altijd toch een beetje ongemakkelijk vind want ja het blijft altijd beperkt tot small talk omdat zij natuurlijk de hele tijd met C en M aan het praten zijn. M vroeg zelfs waarom ik niet uitging. Toen ik antwoordde de 2 dagen ervoor al uit geweest te zijn, zei hij dat ik 19 was!! Maar ik bezweek niet onder de groespdruk en besloot gewoon even een avondje niks te doen. Zondag ging ik al weer vroeg op om met Sali en Nino nog wat foto's te maken in jardin du luxembourg die waarschijnlijk ook in het Elsevier komen (want ja iedereen moet natuurlijk wel zien dat ik vrienden heb). Daarna de hele dag met Nino in Parijs geweest omdat Sali met haar familie naar de vermeertentoonstelling in het louvre ging waar ik overigens nog steeds niet ben geweest. Daarna kwam Sali weer terug en hebben we met zijn 3en gegeten.
Maandag was weer een nationale feestdag waardoor de kinderen weer vrij waren (jeej). Ik moest van 1 tot 4 uur oppassen zodat Claire (die wel vrij was) thuis nog kon werken. Dus ongeveer 2 uur in een parkje gezeten en een beetje gespeeld. Daarna weer door naar Parijs om met Charlotte (Duitse vriendin) bij een echte Bretonse Crêperie te gaan eten. Met Charlotte praat ik Frans omdat zij niet zo goed Engels kan. Dat vind ik wel moeilijk maar eigenlijk gaat dat super goed. Dinsdag (gister dus) sprak ik weer af met Live om thee te gaan drinken en met haar spreek ik altijd Engels. Ik begin daar alleen veel meer moeite mee te krijgen omdat ik nu meer Frans praat dan Engels. Soms haal ik echt alles door elkaar en kan ik bijna niet meer uit mijn woorden komen in het Engels. Gelukkig heb ik volgend jaar een studie waar ook Engels wordt gesproken dus kan ik dat zo weer verbeteren want anders zou ik bijna denken dat mijn Engels slechter is geworden. Hoe ik Frans ga bijhouden weet ik echt nog niet. Ik moet daar eigenlijk wel een plan voor maken want ik heb nu zoveel geleerd dat het heel erg zonde zou zijn als ik het weer kwijt zou raken.
Nouja, ik ga Raphael weer naar de gym brengen. Gelukkig is het heerlijk weer, 19 graden!! Dus ik ga tijdens dat hij aan het gymen is heerlijk in het parkje zitten om weer wat bruiner te worden.
Tot volgende keer,
Bisous xxx
Mijn verjaardag vieren
Hallo iedereen!
Daar ben ik weer. Nu weer wat sneller want ik hoop het elke dag iets op mijn blog te schrijven weer op te pakken dus hopen dat dat nu wel een keer lukt .
Vorige week donderdag weer vroeg mijn bed uit voor school.. Nou eigenlijk valt het nu wel mee want het tweede trimester is de locatie van mijn school+ de tijd (nu 10 minuten later) verandert! Omdat ik bij mijn vorige school altijd een eerdere trein nam om de drukte te vermijden was ik ook nog eens altijd 10 minuten eerder op school. Dus ik kan nu tot half 8 uitslapen, zo vroeg is het helemaal niet meer. De locatie zelf is wat minder maar het gebouw is wel heel erg mooi! Het is denk ik een religieus gebouw want er hangen overal kruisjes en jezusbeeldjes. Het doet mij een beetje denken aan een oud katholiek schoolgebouw. Bovendien zijn er wat nieuwe amerikaanse meisjes bijgekomen. Omdat we aan een ovale tafel zitten, zitten alle Amerikanen aan een kant en alle Duitsers + ik aan de andere kant (meestal dan). Ik ben volgensmij nu een beetje in het Duitse kamp opgenomen omdat ik eigenlijk perongeluk reageerde op een duits meisje dat naast mij zat terwijl ze in het Duits praatte. Ze moest daarna lachen omdat ze al dachten dat ik alles gewoon kon verstaan. Ook de lessen gaat goed, al wordt het wel steeds moeilijker en moeilijker. Echt er zijn zoveel regeltjes en op elke regel weer een uitzondering dus soms zit ik echt met mijn handen in het haar omdat ik er niks meer van begrijp. Maarja, ik ben nu wel op het niveau B2 (het niveau dat je nodig hebt om in Frankrijk naar de universiteit te gaan als buitenlander) dus daar ben ik bestwel trots op. Op mijn testen scoor ik ook gewoon goed dus dat geeft wel een fijn gevoel. Ik heb wel het gevoel dat ik op deze school veel meer leer dan op mijn vorige school wat aan de ene kant natuurlijk super fijn is maar aan de andere kant ook rot omdat ik niet eerder naar die school ben gegaan. Maarja niks aan te doen natuurlijk. Na school zou ik eigenlijk met Carlijn afspreken maar we hadden een miscommunicatie dus besloten we het maar naar de volgende dag te verschuiven. Toen ben ik maar naar huis gegaan om nog wat dingen op te zoeken en te regelen voor volgend jaar. Ik heb nu wel een aantal facebooksite's gevonden voor kamers in Amsterdam maar daar kan ik nog niet echt op reageren want dat is allemaal voor nu. Maarja ik heb er wel vertrouwen in dat ik een kamer ga vinden! Verder heb ik donderdag natuurlijk nog gewerkt en nog getraind.
Vrijdag lekker uitgeslapen omdat ik donderdag weer laat naar bed was gegaan. Ik doe dat eigenlijk best vaak, als ik weet dat ik geen school heb ga ik pas heel laat slapen en word ik pas heel laat wakker. Een beetje zonde eigenlijk. Daarna mijn kamer een beetje opgeruimd en alsnog naar Parijs gegaan om met Carlijn te gaan picknicken. Gelukkig was het heerlijk weer dus konden we lekker in jardin du luxembourg zitten met een baguette en wat drinken. Het is en veel goedkoper en nog eens veel lekkerder om in de zon te lunchen. Carlijn is wel iemand waarmee ik nu veel omga, ik ga ook met haar naar Disney over een maand!! Daarna weer naar huis gegaan en met die moeder van de creche en de kids naar het park gegaan. Het is wel fijn want met dat soort mensen praat ik altijd frans en zo leer je ook eens frans praten op een wat ingewikkelder niveau dan met kinderen. Met andere au pairs praat ik namelijk bijna altijd Engels of gewoon Nederlands. 's Avonds was het eindelijk tijd om Taeke op te halen ergens vlakbij de champs élysees, hij had namelijk al sinds 2 uur in de bus zitten zwoegen en was eindelijk aangekomen. Natuurlijk kwamen M en C net die dag weer heel laat thuis waardoor ik ongeveer naar de metro moest rennen om Taeke niet te lang te laten wachten. Uiteindelijk was ik ongeveer half 10 bij hem en gingen we gelijk naar st. michel om daar wat avond te eten (jaja echte Franse tijden). Daarna even rondgelopen en weer richting bourg-la-reine gegaan om weer volledig fit te zijn voor mijn verjaardag de volgende dag!
En ja hoor, zaterdag 22 april ben ik al weer 19 geworden. Mijn laatste tienerjaar... en daarna al 20 (pfoee oud). Ik zou denk liever heel mijn leven 18 blijven maar moest er zaterdag toch echt aan geloven. Gelukkig was Taeke er en hadden we een hele leuke dag op de planning staan. Omdat er wat mis was gegaan met de kaartjes voor de voetbalwedstrijd later op die dag konden we pas om 12 uur vanuit hier vertrekken. We besloten maar om te gaan lunchen in jardin du luxembourg (origineel) en daarna naar mijn voetbalwedstrijd te gaan waarvan ik maar 20 minuten mee kon spelen. Uiteindelijk bleken het maar 10 minuten te zijn, maar het was wel heel gezellig. De meiden uit mijn team zijn echt aardig en waren helemaal enthousiast over mijn verjaardag. Bovendien was het ook leuk dat Taeke zo toch nog heel even naar mijn wedstrijd kon kijken. Daarna in een moordend tempo naar de tram gerend om naar Parc des princes te gaan en daar een wedstrijd van Paris Saint-Germain bij te wonen. Ik ga natuurlijk niet vaak naar voetbalwedstrijden maar dit stond wel op mijn lijstje en ik zal je zeggen dat het ook super indrukwekkend was. Er waren ongeveer 40.000/45.000 mensen aanwezig dus het zat aardig vol. We zaten naast een klein zingvak, een beetje boven het goal. Het was niet een super spectaculaire wedstrijd, maar het was wel super om een keer zo'n sfeer te beleven en al die voetballers te zien. Daarna weer naar st. michel gegaan om te eten en later naar chatelet om mijn verjaardag goed af te sluiten met een drankje!! Ik heb echt een super leuke verjaardag gehad dus Taeke bij deze bedankt voor de super dag!
Zondag had meneertje zijn wekker niet gezet dus mocht ik hem mooi om half 11 wakker maken. Gelukkig was hij helemaal uitgerust en was hij zelf niet wakker geworden van Paul's gekrijs dus konden we meteen op naar het louvre! Taeke wilde natuurlijk de must-see 'Mona Lisa' bekijken. Na ongeveer 1,5 uur in het Louvre rondgehangen te hebben besloten we te gaan picknicken in Tuileries wat naast het louvre ligt. Om ons culturele dagje helemaal af te maken zijn we daarna meteen doorgegaan naar musee d'Orsay om onze eigen Vincent van Gogh te bewonderen. Vervolgens vanuit Tuileries helemaal naar Arc de triompf gelopen waar we besloten om naar de film ' fast and furious 8' te gaan. Omdat er zoveel bioscopen in Parijs zijn, was het ondanks dat het een hele nieuwe film was, helemaal niet druk. De stress begon echter toe te slaan toen de film in het Spaans begon met Franse ondertiteling waardoor ik mijzelf de hele film van 2 uur en 40 minuten wel weer zag vertalen. Maar gelukkig, na 5 minuten werd er overgeschakeld naar het Engels. Vol met adrenaline kwamen we de film weer uit want het was letterlijk 2 uur en 40 minuten alleen maar actie. Om onze adrenaline onder controle te krijgen maar een burger gegeten bij de enige echte burgerking om vervolgens weer huiswaarts te keren. Ik was op dat moment helemaal vergeten dat de uitslagen al bekend waren van de Franse verkiezingen. Dus toen ik thuis kwam kreeg ik dat natuurlijk meteen te horen. Volgens mij zijn veel mensen wel boos dat Le pen de eerste ronde gehaald heeft en heerst er bij velen ook een schaamte gevoel. Ook hier verwachten ze dat Macron gaat winnen ook al is een hele grote linkse groep die de volgende ronde waarschijnlijk niet eens gaat stemmen. Zondag 'redelijk' vroeg naar bed gegaan want ja ondanks dat Taeke er was wilde ik natuurlijk wel naar school.
Dit keer was Taeke echter een half uur te vroeg opgestaan dus zat hij al vrolijk aan de ontbijttafel toen ik binnenkwam. Na snel ons ontbijt naar binnen gepropt te hebben richting school gegaan waar hij gewoon bij ons in de klas mocht zitten. Zo kon hij even voor zijn examens leren en kon ik gewoon mijn les volgen. Vervolgens nog de stad ingegaan want het was mooi weer! Ook nog even lekker gegeten in Café du commerce, echt wel mijn lievelingsrestaurant hier. Daarna nog even op de champs de mars in de zon gelegen en toen weer naar huis waar Taeke de kids een beetje bezig hield met voetbal. En dat was toen al weer het einde van het leuke weekend met Taek.
Gister heb ik echter niets gedaan waar ik jullie over kan vertellen haha. Ik was echt helemaal kapot van al dat lopen dus besloot maar eens heel goed uit te rusten wat ook wel even lekker was! Maar na zo'n dagje niks doen voel je je wel weer behoorlijk nutteloos. 's Avonds een hostel geboekt met mijn vriendinnen, want die komen het weekend van 11 mei!
Nu regent het helaas... Ben net de berg weer opgegaan wat wel oke ging. Nu Paul ophalen van de crèche en maar een beetje binnen gaan spelen denk ik. Morgen koningsdag in Parijs dus ben benieuwd wat dat gaat worden.
Oke tot volgende week!
Bisous,
Janne
Lente in Parijs poging 2!
Hallo iedereen!
Het is weer eventjes geleden... ik weet het maar hier ben ik dan toch weer. Vorige keer dacht ik jullie helemaal weer bijgepraat te hebben maar toen viel internet en dus ook mijn verhaal weg. De twee weken daarna heb ik niet echt de tijd gehad om het bij te werken dus vandaar dat het zo laat is. Maar beter laat dan nooit toch?
Ik weet niet precies meer wanneer mijn laatste verhaal nou over ging maar er is in de tussentijd iniedergeval heel veel gebeurt! Hele leuke en ook wat minder leuke dingen. Maar laat ik eerst maar met het leuke beginnen! En nu zie ik hoe lang ik al niks meer heb geblogd (oeps), want ik heb blijkbaar nog niet vertelt over Francis die langskwam. Nouja bij deze, Francis (een vriendin/ oud klasgenootje) kwam eind februari bij mij langs. Ze was al wel eens in Parijs geweest maar wilde natuurlijk net als iedereen die hier langskomt wel mijn toeristische tour doen (ja ik ben ondertussen gewoon een echte gids hier geworden). We hebben echt een super leuk weekend gehad, veel gelachen, veel gelopen en veel gegeten. Kortom super geslaagd! Een ander leuk ding waar ik echt echt echt echt echt heeeeel blij mee ben is dat het eindelijk weer lekker weer is/was (dit weekend dan weer niet maar over het algemeen heerlijk). Ik besef hier meer dan ooit dat ik echt heel veel van de zon hou, wat eigenlijk gek is want in het koude delfgauw regent het 10x meer en is het ook nog eens kouder maar goed. Net als elke stad eigenlijk is Parijs veel mooier als de zon schijnt. Vooral rond de 2 weken geleden toen bijna alle bomen in de bloesem stonden. Ik herinner mij dat altijd als ik bij mijn moeder achterop de fiets zat ze altijd vol enthousiasme over een boom kon vertellen (bijv. dat ze het zo mooi vond dat die in de bloesem stond etc. ) toen dacht ik natuurlijk waar lult die vrouw over? Maar ik begin het te begrijpen mam, al weet ik natuurlijk niet hoe al die verschillende bomen heten. Nee maar echt Parijs is super mooi in de Lente! Natuurlijk niet als je een beetje bij de notre dame blijft ronddwarrelen, je moet het wel echt opzoeken. Zo ontdek ik ook steeds meer leuke parken. Maar mijn favoriet blijf hoe dan ook Jardin du luxembourg. Hoewel het een redelijk toeristisch park is, is het ook weer echt typisch frans. Er was zelfs een keer dat ik door het park heen liep, met een broodje quatre fromages, en ik op de achtergrond 'Non rien de rien, Non je ne regrette rien' hoorde. Nou moet je nagaan hoe frans/ parisienne ik mij op dat moment voelde. Van dat soort momenten kan ik echt heel vrolijk worden en dat is ook eigenlijk stiekem waarom iedereen naar Parijs gaat. Je hebt er ook een hele grote speeltuin waar ik met Raphael wel eens heenga. De afgelopen twee weken waren vakantie en moest ik de volle 2 weken (met uitzondering van het weekend en 2 andere vrijde dagen) werken. Ik zag er eerst wel heel erg tegenop want ja je zit natuurlijk wel 2 weken met 2 kinderen en niet echt veel mensen van je eigen leeftijd maar het viel uiteindelijk reuze mee en dat kwam mede door het prachtige weer. Ik moest overdag Raphael bezig houden en vanaf 4 uur kwam daar ook Paul bij. Dus probeerde overdag zo veel mogelijk te doen want dat heeft Raphael wel echt nodig. Het leukste moment was denk ik toen we in jardin du luxembourg een klein bootje gingen huren die je met zo'n lange stok kunt duwen. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen maar het is volgensmij best ouderwets want ik zag foto's van de jaren 50 in parijs met daarop kinderen die ook al met die bootjes aan het spelen waren. Op elke boot staat de vlag van een land met daarop de naam van het land. Wij hoopten dus erg op La France of les Pays-bas maar helaas het werd Indonesie. Nouja ook leuk toch. Ook zijn we naar 'les schtroumpfs' of wat wij in holland de smurfen noemen (hoewel ik schtroumpfs toch meer duits/nederlands vind klinken maar goed) de film gegaan. Daarna nog ergens een crepe gegeten waarna Raphael mij een kus op mijn hand gaf en zei dat ik de beste was (heuj missie geslaagd). Week 2 van de vakantie was de vader van C er ook en gingen we met zn drieen dingen doen. De opa van Raphael doet mij ook een beetje denken aan opa Jan want hij weet net zo veel van alles af. Zo hebben wij bijvoorbeeld een museum bezocht met skeletten van allerlei dieren en zelfs dinousaures. Kortom, nog best prima vermaakt in die 2 weken vakantie van de kids. Andere leuke momentjes: de schoonmaakster (afkomstig uit moldavie) dacht dat ik uit Frankrijk kwam omdat ik volgens haar al zo goed frans kon praten. Nou zo'n compliment maakt mijn dag. Ook heb ik 2 nieuwe 'vriendinnen' gemaakt in de speeltuin waar ik bijna elke dag na schooltijd heen ga met Raphael en Paul. De eerste is een vrouw uit Roemenie (ergens in de 50) die mij had geobserveerd en vond dat ik erg lief was voor de kinderen, daarna kwam ze bij mij zitten en zijn we aan de praat geraakt en nu praat ik soms nog met haar in de speeltuin. De ander is een andere moeder van de crèche die afkomstig is uit Tunesie, ze zei dat ze hier eigenlijk 0 vriendinnen had en dat ze de hele dag maar een beetje thuis zat dus zijn we samen naar de speeltuin gegaan (haha dit klinkt echt dom). Nou dat waren wel een paar leuke momentjes van de afgelopen maand(en). Natuurlijk heb ik nog veel meer gedaan maar dat is een beetje veel om allemaal op te noemen dus hier een kleine selectie.
Minder leuke dingen zijn voor mij; regen, krijsende moeilijke kinderen, kinderen die niet luisteren, Parijs vol met Amerikaanse scholieren die crêpes 'creep' noemen, hollandse toeristen die tegen hun kinderen vertellen dat papa en mama vandaag al wel heel veel centjes hebben uitgegeven (daar moest ik stiekem wel om lachen), de berg op fietsen en dat soort dingen. Een ander nog veel minder leuk ding is dat weer 2 van mijn vriendinnen Parijs hebben verlaten. Dit keer zijn het Laura en Sophia waarmee ik allebei echt bestwel veel omging. Het heeft wederom te maken met hun families en de situatie was voor hen gewoon echt niet houdbaar meer. Vooral van Sophia was het afscheid echt heel erg moeilijk omdat ze natuurlijk terug gaat naar Mexico en ik haar waarschijnlijk niet snel of zelfs nooit meer zal zien. We zijn op haar laatste avond hier nog wel met zijn 2en uit geweest wat heel erg leuk was. Maarja, ik baal er natuurlijk wel echt enorm van. Maar goed he, ik ben hier nog 3 maanden dus laat ik er maar gewoon het beste van maken en dat komt zeker goed want ik heb veel leuke dingen in het vooruitzicht en gelukkig heb ik nog andere vriendinnen!
Dingen waar ik naar uit kijk: Taeke komt langs om mijn verjaardag te vieren! Super leuk, hij blijft van vrijdagavond tot maandagavond dus dat wordt fun! Ook hebben mijn vriendinnen besloten met zijn alle (Bente, Flory, Marit en Anouk) langs te komen! 2 weken daarna ga ik met Carlijn naar Disneyland Parijs. En zo gaat het allemaal wel heel snel. Ik kan haast niet geloven dat ik hier al 8 maanden ben. Aan de ene kant lijkt het mij leuk om weer terug te gaan maar aan de andere kant wil ik echt nog lang niet weg.
Oke dit was het korte verhaal van vandaag maar ik moet nu echt opschieten want moet Raphael naar de gym brengen. Volgende week meer!
Bisous,
Janne
Lente in Parijs!
Hallo iedereen,
Na 1,5 uur aan mijn blog geschreven te hebben is mijn computer net uitgevallen en is mijn verhaal gewoon van de aardbodem verdwenen!!! ARGH ik kan hier echt heel erg boos om worden maar ik ga het verhaal nu niet weer helemaal opnieuw schrijven omdat ik daar nu simpelweg gewoon de tijd niet voor heb. Ik kan wel huilen ook omdat het een heel lang verhaal was want ik had de afgelopen maand al niks meer gepost. Ik kom snel met een verhaal dat beloof ik en alles gaat ook goed hier.
Bisous,
Janne
week 25/26/27
Hallo iedereen!
Heel veel later dan gebruikelijk ben ik dan eindelijk weer in de gelegenheid om mijn blog bij te werken! Er is nogal wat gebeurd (niks ernstigs) waardoor ik niet kon of het mijn niet handig leek om mijn blog bij te werken. Dus hier ben ik weer met een update!
Donderdag 26 januari (jaja ik heb al zolang niets geschreven) had ik besloten om wat met Carlijn te gaan doen. Maar daarvoor had ik natuurlijk nog mijn test! Ik was wel een beetje zenuwachtig want ik wist niet wat de uitslag van de toets nou precies zou gaan betekenen en ik wilde echt niet naar een lager niveau gaan. De toets was echt heel erg lang en bestond uit luisteren, lezen, grammatica en schrijven. De laatste serieuze toets die ik had gemaakt was mijn geschiedenis herexamen en ik moest hier exact net zo hard voor schrijven als op dat examen (ik ben altijd de laatste die klaar is als ik het al af krijg waarschijnlijk omdat ik zo groot schrijf). Helemaal vermoeid na zoveel nadenken in de ochtend, want ja dat ben ik na 5,5 maand niet intensief naar school gaan niet gewend, ging ik uiteindelijk op weg naar een metrostation in de monmartre waar wij hadden afgesproken. Carlijn had iets van een wandeling langs een of ander kanaal (ben de naam helaas vergeten) gevonden en dat leek mij ook wel leuk, wat nieuws zien. Gelukkig was het super mooi weer. En het bleek inderdaad ook een super mooie wandeling te zijn met als einddoel een heel schattig huisje naast het kanaal waar we gingen lunchen. Het was een heel ander deel van Parijs en het leek zelfs bijna alsof we helemaal niet in Parijs waren maar gewoon een normaal rustig stadje ergens in Frankrijk. Het restaurantje was naast verrassend lekker en goedkoop ook heel authentiek. Geen enkel meubelstuk was hetzelfde (zelfs de messen en vorken niet) en het was echt ingericht als een huis wat betekende dat je echt overal kon eten dat varieerde van badkamer met bad waar je in kon zitten tot aan woonkamer en slaapkamer. Er waren vooral veel werkende en vergaderende mensen waarvan ik niet helemaal wist waarom zij nou precies het dit plekje hadden uitgekozen om te werken. Met Carlijn is het gelukkig altijd heel gezellig en ook wel chill om even Nederlands te praten. Daarna was het alweer laat en besloot ik gelijk maar de kinderen op te halen. Zoals elke dag kom ik dan Pierryle, de schoonzus van C, tegen waar ik dan even een kort praatje mee maak. Ze is echt heel aardig en heeft mij ook al op de koffie gevraagd hoewel ze het wel heel druk heeft met 5 kinderen. Helaas hoorde ik van haar wel het trieste nieuws dat het heel slecht ging met de moeder van C en dat het niet lang meer ging duren. De moeder van C was al 20 jaar ziek (longziekte) dus ik wist niet wat voor tijd ik nou aan 'niet lang meer' moest koppelen… Ik vond het wel zielig voor C want haar moeder was nog maar iets in de 60. Ik had haar 2 keer ontmoet en ze leek mij heel aardig maar oogde wel heel zwak en was echt ongelooflijk dun.
Helaas kwam die vrijdagochtend het slechte nieuws dat C's moeder inderdaad overleden was. Mijn vader zou die dag echter wel komen omdat hij graag een voetbalwedstrijd van mij wilde bekijken. Ik vroeg aan M of het nu nog wel Oke was dat hij zou komen maar dat was geen probleem want C was nog in Nantes bij haar vader. Ik moet toegeven dat ik het verder ook erg moeilijk vond de situatie en dan niet per see omdat ik zo verdrietig was maar omdat ik echt niet wist wat ik tegen C moest zeggen want ja eigenlijk ken ik haar ook weer niet zooo goed. Ik had die dag wel afgesproken om met Sali te gaan lunchen dus dat was een goede afleiding om niet de hele tijd over de situatie hoeven na te denken. We gingen naar Café du commerce waar ik nou al verschillende keren ben geweest en wat mij nog steeds echt super bevalt! Ook met Sali ging het goed en het was erg gezellig om haar weet te zien. Ik merk dat eigenlijk al de buitenlandse meiden waar ik hier in Parijs mee omga altijd ouder zijn dan ik en eigenlijk allemaal hun bachelor al hebben. Ze verwachten het dan ook nooit dat ik zeg dat ik 18 ben en ik weet niet of dat is omdat ik mij dan volwassen genoeg gedraag of gewoon een oude kop heb maarja.. :). Na een heerlijke maaltijd weer naar huis gegaan in afwachting op mijn vader! Ook al had ik hem minder dan een maand geleden nog gezien had ik er wel heel erg veel zin in want ik vind het altijd erg gezellig! Om half 7 kwam hij dan eindelijk aan en de jongens waren ook helemaal blij om hem te zien. Mijn vader heeft iets waardoor kleine kinderen hem helemaal geweldig vinden, zo ook Paul. Hij kroop gelijk bij hem op schoot om te gaan eten en bleef de hele avond aan zijn zijde. Als Paul al die aandacht krijgt wordt Raphael altijd een beetje jaloers heb ik het idee en gaat hij aandacht vragen op een manier waarop iedereen hem juist irritant gaat vinden. Wel een beetje zielig want Paul is natuurlijk de schattige en krijgt van buitenstaanders het meeste aandacht. Ohja ik kan Raphael soms echt uit het raam gooien want het is de laatste tijd weer een beetje zo dat hij opzettelijk niet naar mij luistert en echt op mijn zenuwen werkt. Soms is hij dan echter zo aardig en gaat hij mij helpen met de vaatwasser inruimen. Hij zei laatst zelfs dat ik de beste kok was die hij kende, wat natuurlijk compleet overdreven is maar ik stak het compliment toch maar even in mijn zak. Nadat M eindelijk thuis was gekomen gingen mijn vader en ik Parijs in om ergens wat te gaan eten. En ja voor de tweede keer die dag ging ik naar Café du commerce. We aten echt op de franse tijd (half 10) maar het was heel erg gezellig en super lekker! Daarna weer naar huis gegaan omdat het inmiddels al iets van half 12 was.
Omdat mijn wedstrijd pas om half 3 begon besloten wij in de ochtend nog even Parijs in te gaan wat resulteerden in een super lange wandeling van jardin du luxembourg naar het louvre met ondertussen nog een bezoekje aan het Pantheon. Ook dat was heel erg gezellig! Thuis nog even snel een broodje gegeten voor de wedstrijd. Vlak voor ons vertrek vroeg M of ik niet liever naar huis wilde gaan want ik zou tot en met donderdag vrij zijn omdat zij die maandag naar Nantes zouden gaan voor de begravenis van de moeder van C. Daar moest ik toch nog even over nadenken. Omdat ik er vorige keer zoveel moeite mee had om weer weg te gaan had ik mijzelf voorgenomen dat het beter was dat ik voorlopig niet meer in Nederland zou komen omdat ik dan misschien weer heimwee zou kunnen opwekken. Ook had ik die week gewoon school maar had er aan de andere kant ook geen zin in om mij een halve week te vervelen omdat ik niet hoefde te werken en alle andere au pairs wel. Bovendien was het ideaal want ik kon die avond gewoon mee terug rijden met mijn vader. Over de wedstrijd kunnen we het beter niet hebben want ik verloor met 6-0 van dames die minstens 35 waren dus dat was wel een beetje akward. Maarja ze waren gewoon veel beter dus ja niks aan te doen. Mijn vader vond het gelukkig niet erg en was erg blij dat hij mijn wedstrijd had gezien. Na de wedstrijd besloten mijn vader en ik dat ik toch maar mee ging naar Nederland. Helaas hadden bijna al mijn vriendinnen tentamens maar zo kon ik wel mijn beide omaatjes verrassen. Voordat wij vertrokken nog even uiteten geweest in Bourg-la-Reine en daarna echt vertrokken. Gelukkig ging de reis snel en waren we binnen ongeveer 4,5 uur weer in de Hollandsche Tuyn. Daar gelijk mijn bed ingedoken.
Volgensmij vond iedereen het wel leuk dat ik weer thuis was! Ik zelf natuurlijk ook. Nou ga ik natuurlijk niet allemaal per dag vertellen wat ik in Nederland gedaan heb want ja deze blog gaat natuurlijk over mijn leven in Parijs. Maar in het kort: Op zondag verrasste ik ten eerste oma trein die erg blij was met de verrassing en niet kon stoppen met zeggen dat het wel een hele verrassing was dat ik zomaar ineens weer thuis was. Aan het eind van de middag gingen we naar Opa Jan en Oma Corrie om de verjaardag van oma te vieren. Ze vonden het volgensmij wel een hele leuke verrassing dat ik oppeens binnen kwam lopen! En ik was natuurlijk ook heel blij om ze allemaal weer even te zien. Verder maandag met Nadia naar Den Haag geweest wat net als altijd erg gezellig was, Bente en Gwen nog gezien, met mijn moeder wezen lunchen en nog een keer langs oma trein. Verder niet gek veel gedaan maar ik vond het toch weer fijn om even thuis te zijn. Donderdag om 12 uur de thalys genomen terug richting Parijs. Het afscheid was dit keer gelukkig een stuk minder vervelend dus ik ging met een opgeheven hoofd weer richting Parijs. Ik had trouwens ook heel erg geluk gehad met de kaartjes want het kostte mij maar 35 euro om terug te gaan terwijl ik twee dagen daarvoor pas had geboekt. Eenmaal in Parijs gelijk de jongens opgehaald en een beetje gespeeld. 's Avonds gelijk weer naar de training gegaan waar alle meiden aan mij vroegen of mijn vader niet heel teleurgesteld was in het niveau en omdat wij met zoveel hadden verloren. Die vrijdag kan ik mij niet meer herinneren wat ik heb gedaan dus het zal wel niet veel zijn want er staat helaas ook niks in mijn agenda. Ik moest 's avonds wel oppassen.
Die zaterdag had ik weer een wedstrijd en het was dit keer gelukkig een keer iets vroeger dan normaal. De trainer was ervan overtuigd dat wij deze wedstrijd wel zouden kunnen winnen maar wij kwamen al snel 1-0 achter. Nog geen 1 minuut later 1-1. Helaas is het daarbij gebleven en heb ik als voorstopper vrij weinig moeten doen want de bal was alleen maar op de andere helft. Ik stond op gegeven moment zelfs over de helft van hun speelhelft. Maar helaas ging de bal er na 979187401 kansen nog steeds niet in, wat ze ook te danken hadden aan een hele goede keepster. De trainer was echter wel heel boos en teleurgesteld maar omdat ik toch niet alles versta kan ik het ook heel makkelijk uitschakelen zodat ik gewoon doe alsof ik luister maar dat helemaal niet doe. Na mijn wedstrijd zou ik eigenlijk uitgaan met Sofia maar ik moest plotseling oppassen dus dat kon helaas niet doorgaan. Dus was ik die avond toegewezen tot mijn kamer en heb ik lekker wie is de mol gekeken. Ik weet het nu zeker, Thomas is de mol… We hebben met het gezin ook een groepspoule op het spel wie is de mol waarop ik vol ingezet heb op Thomas. De winnaar hoeft een maand niet af te wassen dus ik denk dat mijn moeder graag heeft dat ik win want dan moet iedereen gewoon afwassen.
Zondagochtend besloot ik weer om naar Hillsong te gaan. Ik vond het dit keer wat minder maar dat kwam mede door het feit dat het zo ongelofelijk warm was dat ik mij niet kon concentreren.. Daarna had ik met Sofia afgesproken om ergens pizza te gaan eten. We zouden daarna naar de film la la land gaan omdat dat een erg goede film bleek te zijn. We konden pas naar een late voorstelling dus hebben daartussen nog wat rondgezworven in Parijs. Toen we na een tijdje de filmzaal eindelijk konden betreden bleek het echt een super grote zaal te zijn die echt tot de laatste stoel was uitverkocht. Dat gaf wel een hele leuke gezellige sfeer. En de recensies bleken waar, wat een goede film! Het was een musicalfilm dus aan het begin vond ik hem een beetje plakkerig maar uiteindelijk zat ik er helemaal in en moest ik er tijdens mijn reis terug naar huis de hele tijd aan denken. Kortom een hele leuke dag!
Die maandag begon helaas de schoolvakantie (ja dat is voor alle au pairs iets om tegen op te zien) maar gelukkig zat Paul gewoon op de creche en had raphael ook een dagprogramma met andere kids. Ik besloot dat ik die week elke dag iets moest gaan doen dus dacht ik dat het maandag wel leuk zou zijn om naar versailles te gaan want daar was ik nog nooit geweest en bovendien was het prachtig weer. Toen ik de huiskamer binnenliep schrok ik mij echter dood want daar stond Philippe de vader van C. Ik schrok er zo van dat ik helemaal niet wist wat ik moest zeggen over zijn vrouw dus uiteindelijk daarover maar niks heb gezegd en alleen een beetje gepraat over het weer en dat soort kleine dingen. Gelijk toen ik de deur weer uitliep schaamde ik mij dood en dacht ik dat ik misschien wel heel onbeleefd was geweest (ik ken de gedragscodes nog niet helemaal in Frankrijk). Maarja het was nu al te laat en ik kon er ook niet daarna nog over beginnen. Ik hoop dat hij het heeft opgevat zoals ik bedoelde en dat is dat ik gewoon niet weet wat te zeggen en bovendien ook denk dat hij wel genoeg heeft gehoord. Ik wilde natuurlijk ook niet dat hij misschien ging huilen want ik had al zo'n medelijden met hem. Maarja alsnog stom ik had gewoon gecondoleerd moeten zeggen. De reis naar versailles duurde langer dan ik had verwacht dus ik voelde een beetje medelijden tegenover de au pairs die in versailles woonden (dat zijn er nogal veel) die deze reis elke keer als ze naar Parijs willen moeten maken. Toen ik eenmaal aankwam zag het er nog indrukwekkender uit dan ik mij had voorgesteld. Het was super groot met een grote goude poort die toegang gaf tot het Paleis. Helaas had ik mij niet goed ingelezen en was het museum op maandag dicht, super dom. Dus toen heb ik uiteindelijk maar een beetje in de tuinen rondgelopen wat ook erg mooi was!
Dinsdag was mijn uitje naar de bioscoop en omdat ik de enige au pair was die niet hoefde op te passen ging ik in mijn eentje. Ik besloot naar de film Moonlight, die voor allerlei oscars was genomineerd, te gaan. En ook dit was weer echt een enorm goede film! Ik denk dat de film ook in Nederland draait dus zeker een aanrader! Woensdag ben ik met Laura gaan lunchen en heb met haar even door Parijs gewandelt. Donderdag ging ik naar Musée d'armée, het franse legermuseum dus. Ik kon het gebouw altijd al vanuit de metro zien en vond het altijd al erg opvallend en indrukwekkend door die goude koepel. Ik had mij er alleen nog nooit in verdiept wat het was dus dacht ik dat het wel leuk zou zijn om dat te gaan ontdekken. Het bleek niet alleen het legermuseum maar ook de crypte van Napoleon bleek daar precies onder die goude koepel te staan. Heb denk in totaal 2 uur rondgelopen in het museum omdat er zoveel was om te zien ook al interesseer ik mijn niet speciaal voor oorlogsmaterialen uit de tijd van Napoleon maarja. Erg mooi en interessant iniedergeval! Vrijdag moest ik op Raphael passen en besloot ik hem mee te nemen naar een hele grote speeltuin in Parijs waar hij heel erg blij mee was. Voorderest natuurlijk elke dag na mijn bezigheden op de kids gepast. Het gaat over het algemeen wel goed al heb ik de laatste tijd soms weer wat moeite met Raphael. Gelukkig wordt het alweer wat mooier weer en kunnen we weer vaker naar het park om te spelen! Dat is voor mij en voor hen het makkelijkst en het leukst. Paul begint nu steeds meer te praten wat erg leuk is. Hij kan zelfs al een beetje mijn naam zeggen wat hij tot nu toe de eerste 5 maanden nog niet had gedaan. Wel grappig om zo'n proces te zien want toen ik in augustus kwam praatte hij nog helemaal niet goed en nu echt al heel veel woorden. En omdat ik natuurlijk veel met hem omga snap ik ook bijna alles wat hij bedoelt.
Zaterdag was het eindelijk zover!! We gingen op weg naar Chamonix. Chamonix is een klein stadje in het oosten van Frankrijk op de grens met Zwitserland en Italie, midden in de alpen. Ik zag van te voren al een beetje op tegen de treinreis want 6 uur in de trein met 2 van die kleine kinderen die natuurlijk geen minuut stil kunnen zitten dat is geen pretje. We waren al veel te vroeg op gare du lyon toen het ook nog eens bleek dat we een uur vertraging hadden. Van al dat wachten op het station waren de boys al een beetje gaar geworden. Eenmaal in de trein aangekomen zag ik dat niet net als de thalys was maar vier stoelen met een tafeltje ertussen. Ik bood natuurlijk snel aan om op de andere plek te zitten maar daar ging C al zitten… Er was ook geen wifi (ik weet het, luxeprobleem) waar ik toch wel een beetje op gehoopt had aangezien er in het huisje in Chamonix ook geen wifi zou zijn. En ja de treinreis…. Ik kan je zeggen het was een ramp. Ik heb nog nooit zo'n verschrikkelijke reis meegemaakt en ik zie ook heel erg op tegen de terugreis morgenavond. Samengevat: getrek, gekrijs, irritatie van andere mensen, huilen, schreeuwen… echt het was vreselijk. Ik had het ook echt helemaal gehad toen ik aankwam op de plek van bestemming was aangekomen. We konden in het huisje van de ouders van een van de beste vriendinnen van C. Ik was echter heel blij toen een van de twee kamers aan mij werd gegeven zodat ik niet bij de jongens op de kamers hoefde, toch nog een beetje privacy. De ouders van die vriendin waren er die avond nog en toen de jongens eindelijk op bed lagen hebben we heerlijk gegeten en veel champagne gedronken (zoveel dat ik er echt duizelig van in mijn bed lag). Helaas sliep ik die avond net als elke avond hier erg slecht omdat het natuurlijk heel gehorig is hier. Omdat wij in een andere omgeving zijn heeft Paul ook bijna elke nacht last van een nachtmerrie waardoor hij dan ongeveer 10 minuten aan het krijsen is midden in de nacht. Maarja M en C doen er alles aan om ze een beetje stil te houden wat ik waardeer maar toch ik slaap totaal niet lekker in vergelijking tot mijn heerlijke rustige kamer in parijs. Het was de bedoeling dat ik dus elke dag op paul zou passen wanneer Raphael ging skieen maar door een change of plans moest ik uiteindelijk wat meer oppassen en de laatste dagen ook op Raphael. Ik was daardoor eerst toch lichtelijk teleurgesteld omdat ik een beetje op mijn balkonnetje zat terwijl ik allemaal mensen met skies zag vertrekken naar de piste. Uiteindelijk heb ik gelukkig ook 2 keer kunnen skieen. Aangezien ik niet echt een pro ben en nog nooit les heb gehad (wel langlaufen trouwens maar dat is toch anders) moest ik op de beginnerspiste beginnen waar het zo druk was dat Ik elke keer heellang moest wachten voordat ik eindelijk die skilift op kon. Ik heb dus geconcludeerd dat een skivakantie heel leuk is maar wel als je kan skieen of als je les hebt. Voor diegene die het willen weten, ik vloog echt in een rechte lijn van de groene piste af. Ik probeerde nog wel bochtjes te maken maar ging veel te snel. Volgensmij zagen de mensen de wanhoop in mijn ogen toen ik voorbij raasde dusja niet echt een natuurtalent. Maarja als ik een beetje les had gehad had ik het wel gekund denk ik. Chamonix is echt een prachtig stadje trouwens! Overal om je heen zie je bergen waarvan de bekentste de mont blanc is. Er zijn heeeeeeeeeel veel engelsen, nog meer engelsen dan fransen zelfs. En vooral de 'rijken' komen hierheen want het is nogal duur, dat zie je wel aan de mensen en de kleding die ze dragen. Ik heb mij hoe dan ook erg geamuseerd hoe wel natuurlijk na een week op iedereens lip ik ook wel heel erg uitzie om terug te keren naar Parijs en een lekkere lange nacht slaap te pakken. Morgen (zaterdag) gaan we volgensmij ook een of andere berg op om te picknicken.
Sorry ik heb het niet allemaal heel uitgebreid beschreven maar het leek mij handiger om het zo te doen. Het was bovendien ook heel veel om in een keer te vertellen. Maar zo zijn jullie alsnog op de hoogte!
Tot de volgende keer!
Bisous,
Janne
Week 24/25
Hallo iedereen!
Hier weer een update vanuit het koude Frankrijk. Ik ben net weer terug van Raphael naar de gym brengen en Paul ophalen van de crèche.
Vorige week donderdag weer veel te vroeg mijn bed uit om weer naar school te gaan. Ik heb nu ontdekt dat de kans dat je in een veel te overvolle trein waar je nauwelijks adem kunt halen, laat staan bewegen, aanzienlijk kleiner wordt als ik 5 tot 10 minuten eerder van huis vertrek. Dit besloot ik dus vanaf nu dan ook maar te doen want ik ben liever eerder op school met een relaxte reis dan net op tijd met een vreselijke reis. Hoewel relax relax, je staat alsnog tegen iedereen aan en ik weet zeker dat als er iemand luizen zou hebben die makkelijk overal zouden kunnen overlopen maarja het is beter dan nog veel drukker. We behandelen aan het begin van de les altijd een franse uitdrukking maar omdat de lerares wilde dat de leerlingen uitdrukkingen uit hun eigen land gingen bespreken was ik die donderdag als eerste aan de beurt met een Nederlandse uitdrukking. Ik had maar gekozen voor 'als de kat van huis is dansen de muizen op tafel' wat je ongeveer vertaalt als 'quand le chat est pas à la maison, les souris dansent sur la table'. Ik dacht dat dit een echte Nederlandse uitdrukking was en dacht dus nogal origineel over te komen maar niets was minder waar... De uitdrukking bestond en in het Engels en in het Frans. Alleen de Duitsers kenden hem niet dus het toch nog wat aan die Duitsers geleerd :). Daarna ben ik de stad ingegaan en eindelijk heel goed geslaagd in de sale. Ik heb namelijk Clarks gekocht voor de helft van de prijs en omdat ik toch al nieuwe Clarks wilde was ik daar natuurlijk super blij mee! Daarna nog op zoek naar een cadeautje voor Raphael maar ik kon dus nergens een speelgoedwinkel vinden. Zelfs nog op internet gezocht maar volgensmij hebben ze hier geen echte speelgoedwinkels. C en M bestellen ook altijd alles op internet. Toen bedacht ik mij dat bij de monoprix (soort van Albert Heijn alleen dan met kleren en boeken etc.) wel speelgoed zou zijn en gelukkig was hier ook een flinke sale dus kon ik voor Raphael iets van de Playmobil politie kopen.
Vrijdag had ik geen school en heb ik eigenlijk ook niet heel veel bijzonders gedaan. Eerst wel lekker uitgeslapen natuurlijk. Omdat het zo vreselijk koud is hier is mijn waterleiding naar mijn kamer dus soms bevroren en heb ik helemaal geen water. C en M hadden dat al aan mij verteld en toen dacht ik nog van ooh joh boeien als je even geen water hebt. Maar toen het uiteindelijk zo ver was, werd het toch wat moeilijker dan ik had verwacht. Als ik mijn tanden bijv poets heb ik geen water om het weg te spoelen en kan ik de wc niet doorspoelen en ook niet douchen. Dat had ik toch even niet bedacht maar omdat de zon scheen was het gelukkig aan het eind van de dag weer gesmolten en kon ik weer water gebruiken! Vrijdag was ook de dag van Raphael's verjaardag en dus wilde ik een taartje gaan bakken. Ik moest toch nog pannenkoeken bakken want had de volgende dag nog een of ander iets vanuit mijn voetbalteam. Omdat er zoveel meiden uit verschillende landen komen hadden ze bedacht dat iedereen wat kon maken wat afkomstig was uit haar land. Nouja ik wist niet veel te bedenken dus besloot ik maar pannenkoeken te bakken! Ik ben daar eigenlijk wel een groot deel van de middag mee bezig geweest. Daarna de kids opgehaald en Raphaels verjaardag een beetje gevierd. Hier doen ze dan niet op de dag van de verjaardag zelf de cadeautjes maar geven ze de cadeautjes op de dag wanneer het kinderfeestje is, maarja ik besloot de Nederlandse traditie te volgen en gewoon mijn cadeautje te geven wat hij heel erg leuk vond :). 's Avonds zou ik uitgaan met Laura in dezelfde club als vorige keer. Ik kon het dit keer alleen niet te laat maken want ik moest natuurlijk de volgende dag voetballen ( om 17:00 maar goed). Was weer gezellig om Laura te zien en ik ga de laatste tijd best redelijk vaak met haar om. Toen wij aankwamen bij Le montana was het zooo druk wat wij niet zo heel goed begrepen want het was gewoon een normale vrijdagavond. Uiteindelijk bleek dat de Paris fashion week was en dat alle modellen (mannelijk) naar die club gingen. Nouja helemaal niks mis mee natuurlijk maar op gegeven moment was het zo druk dat je ongeveer niet meer kon bewegen (deed mij een beetje denken aan de rer b op maandagochtend) dus besloten wij maar naar het dakteras van de club te gaan. En waauw wat een uitzicht. Het was niet eens heel hoog maar je kon toch goed de sacré coeur en de notre dame zien liggen + al die mooie huizen en straten in de binnenstad. Wel even een genietmomentje. Uiteindelijk niet heel lang gebleven en maar weer met de bus naar huis gegaan (wat mij overigens een uur kost omdat deze bus letterlijk om de minuut stopt). Daarna lekker mijn bed ingekropen en mijn wekker pas weer laat gezet zodat ik alsnog mijn 8 uur slaap kon pakken.
Volgende ochtend om ongeveer 12 uur mijn bed uitgekomen en gelijk gaan eten bij de familie. Ik was echt totaal niet moe en voelde mij zelfs enorm fit (wat een avondje uit niet allemaal met je kan doen). Het kinderfeestje van Raphael zou die dag zijn en C en M hadden mij eigenlijk niet echt nodig omdat er maar 6 kinderen zouden komen. Dus ik ging weer even terug naar mijn kamer om flikken maastricht te kijken. Ondanks dat de wedstrijd pas om 17:30 begon moesten wij al om 16:00 aanwezig zijn op het veld ergens in Parijs. Gelukkig kan ik daar met mijn metrokaart makkelijk heen en kom ik weer op plekken waar je normaal nooit zou komen want eerlijk is eerlijk de voetbalvelden staan meestal niet op de meest prestigieuze plekken in Parijs. Maarja niet erg dan zie je ook weer eens een heel ander deel van de stad. Natuurlijk was ik weer een van de eerste en kwam het grote deel pas een half uur/ uur later aanzetten maarja het zijn Fransen he... Eigenlijk zou ik ook later moeten vertrekken maar ik kan dat nooit zo goed aan en krijg dan altijd stress omdat ik dan denk dat ik de laatste ben haha. Er kwam trouwens zelfs nog een meisje tijdens de wedstrijd aanzetten. We moesten dit keer tegen de 4e of 5e terwijl ons team een van de laatste was (ik denk 10 van de 12). Toen wij aankwamen werden wij echt al enorm uitgedaagd en deden de tegenstanders echt super neerbuigend naar ons om ons een soort van bang te maken. Toen de wedstrijd begon dacht ik echter van: is dit het nou? Ze waren wel goed maar zo goed ook weer niet, we konden ze wel hebben. Deze wedstrijd stond ik net als de vorige keer voorstopper en ik was wel erg nerveus omdat de vorige keer niet super super goed ging. Gelukkig had ik dit keer niet een hele snelle maar een hele dikke tegenstander die ik qua kracht absoluut niet aankon maar qua snelheid gelukkig wel. We kwamen helaas wel 2-0 achter vanuit twee afstandschoten (niet van mijn vrouwtje) maar wisten uiteindelijk alsnog 2-2 te spelen. Dit keer gelukkig een erg goede en weer een hele wedstrijd gespeeld wat mij toch weer meer vertrouwen gaf. De wedstrijd was helaas heel laat afgelopen en omdat ik die avond ook nog moest oppassen kon ik niet meer naar het feestje gaan en heb ik de pannenkoeken maar meegegeven. Ik baalde er wel van dat ik niet mee kon maarja niet zo veel aan te doen. 's Avonds nog even wie is de mol gekeken. Ik zat heel erg op sigrid (net als mijn moeder die het overigens altijd fout heeft) maar vond haar dit keer wel veel minder verdacht dus weet het nu helemaal niet meer zeker. Daarna lekker gaan slapen.
Ik was die zondag eigenlijk van plan om naar Hillsong te gaan maar had mij een beetje verslapen en had geen zin om heel snel op te schieten dus besloot ik maar een keer niet te gaan. Bovendien zou ik om half 2 met Lauren (vergis niet met Laura) naar la Défense gaan. Na met de familie middag gegeten te hebben (altijd super lekker als M kookt) vertrokken richting la Défense. Helaas wat er wat met de metro aan de hand waardoor het veel langer duurde dan verwacht en kwam ik dit keer veel te laat aan. Gelukkig vond Lauren het niet erg en gingen we gelijk op pad. La Défense is eigenlijk het zakendistrict van Parijs, een beetje te vergelijken met Canary wharf in Londen. Je hebt daar le grand arche als bezienswaardigheid, wat een beetje lijkt op de Arc de triompfe maar dan veel groter en veel moderner en zonder versieringen. Bovendien staan er allemaal kantoren en hoge gebouwen. Ik vond het wel erg leuk om daar heen te gaan want buiten het feit dat ik er nog nooit geweest was, is het ook heel wat anders dan als je midden door Parijs loopt en is er een super leuk winkelcentrum. Het winkelcentrum is ook nog eens 10 keer rustiger dan alle andere winkelcentra in Parijs dus ik was zeker tevreden. Na er eigenlijk de hele middag rondgelopen te hebben besloten we wat eten te halen bij Marks&Spencers en daarna weer rustig naar huis te gaan. Eenmaal thuis nog even een stukje film met Raphael en Paul gekeken, daarna huiswerk gemaakt en toen maar weer mijn bed ingekropen om weer fit te zijn voor de volgende dag.
Maandag en dinsdag waren eigenlijk een beetje hetzelfde. In de ochtend naar school en daarna niet gek veel gedaan. Dinsdag nog wel bij een heel leuk tentje in de straat van mijn school gegeten en natuurlijk naar de training geweest maar verder niet zo veel gedaan. Maandag was het omdat Live waar ik mee had afgesproken niet meer kon en dinsdag wilde ik de stad nog in gaan maar toen begon het te regenen en had ik geen zin meer. Na 2 van zulke dagen baal ik altijd een beetje van mijzelf omdat ik vind dat ik eigenlijk maar 1 dag thuis mag zitten niksen, ik zit tenslotte in Parijs. Maarja het is de afgelopen tijd super koud waardoor ik iets minder puf heb. Ik ben helemaal niet verdrietig of down of zoiets maar heb niet heel veel zin om wat te ondernemen. Ik heb dus ook met mijzelf afgesproken dat ik nu elke dag sowieso iets moet doen (ook buiten school) en ik wil ook iets gezonder gaan eten om gewoon even iets beter in mijn vel te zitten. Begrijp mij niet verkeerd het gaat absoluut prima hier maar ik merk soms dat ik een beetje in een sleur zit en soms gewoon niet zoveel zin heb om iets nieuws te ondernemen. Daarom vond ik het een beter idee om daar even iets aan te veranderen :). Met Raphael en Paul gaat alles goed. Paul is de laatste tijd alleen erg moeilijk en is iedereen enorm aan het uittesten (gelukkig zijn ouders en de vrouwtjes van de crèche ook). Raphael is nu in de rol gekropen van klikspaan dus ik hoor nu de hele tijd: 'Jeanne, Paul heeft een betise (woord voor iets dat niet mag) gedaan.' Maarja hij doet wel echt veel gekke dingen en als ik hem dan in de hoek zet (want ja deze ouderwetse strafmaatregel word in dit gezin altijd toegepast) zit hij gewoon een beetje naar mij te lachen en trekt hij zich echt letterlijk niks van mij aan. Zijn ouders merken dit ook en vinden het heel erg vervelend maar het is natuurlijk gewoon een fase en het maakt ook niet zoveel uit alleen wat minder gezelligheid..
Ondertussen zijn Paul en Raphael weer in bad gegaan (waar ik Paul twee keer moest waarschuwen omdat hij Raphael probeerde te bijten haha). Net bij de winkel even verse groenten gehaald waar ik zometeen een tomatensaus mee ga maken! Ik ga nu even Paul uit bad halen en maar weer beginnen met de avondroutine. Bovendien moet ik zometeen gaan blokken want ik heb morgen een toets waar ik eigenlijk nog niet heel veel aan geleerd heb.. oeps.
Nouja tot volgende week!
Bisous,
Janne
week 22/23
Hallo iedereen,
Al etend van mijn brocoli met zalm maaltijd zit ik mijn blog weer even bij te werken. Raphael zit ondertussen de Lion King te kijken want ja woensdag is de enige dag dat hij van mij televisie mag kijken (in het weekend kijkt hij genoeg hoor en volgensmij ook op school dus geen gebrek). Vandaag ga ik met de bus naar de gym want het is hier zo koud (-4 gevoelstemperatuur -9) dat het niet echt verstandig was om op de fiets te gaan vonden M en C en ik was het er uiteraard mee eens. Gelukkig schijnt de zon wel dus ik hoop zo even lekker in de zon te gaan zitten want dat is hard nodig, ik ben nu echt bijna doorschijnend wit.
Donderdag mocht ik weer om 7 uur mijn bed uit komen en omdat ik erg slecht ben in vroeg gaan slapen is dat gewoon heel moeilijk. Er gaat altijd even door mij heen: 'Zal ik gewoon skippen?'. Maarja zo makkelijk als op de middelbare school gaat dat helaas niet en bovendien betaal je hier ook voor dus ik kan het dan niet over mijn hart krijgen om niet te gaan. Bovendien is deze school ook echt super leerzaam en doe je best veel in een les dus als je een les mist loop je gelijk achter en moet je thuis weer heel veel gaan doen. Zoals ik in mijn vorige blog al vermeld had, was er een plan om met Laura te gaan lunchen bij dat ene hele leuke restaurantje waar ik ook met Live was heen geweest. We hadden pas later afgesproken dus ik ging nog even de stad in omdat er nu de 'soldes' zijn (sales). Die duren hier van midden Januari tot midden Februari met echt hele grote kortingen overal.. Zoiets heb je in Nederland niet volgensmij. Het probleem is dat na 1 dag alle maten S en M al weg zijn en dat er alleen nog maar L is waar ik dus niks aan heb. Dus uiteindelijk weinig geslaagd ging ik naar de afgesproken plek om op Laura te wachten. Ik moest alleen wel heel lang wachten… Na een paar keer gebeld en geappt te hebben (ze had haar telefoon uit dus kon niet bellen) besloot ik na 3 kwartier toch maar naar huis te gaan. In de metro kreeg ik een appje dat ze in slaap was gevallen sorry sorry en dat we morgen toch nog moesten gaan. Dus nouja oke de afspraak verzet naar de volgende dag. Eenmaal weer thuis de jongens opgehaald die echt wel heel erg druk zijn de laatste tijd. Ik wil daarom wel graag naar buiten enzo maar het is echt slecht weer en als ik ga zijn zij de enige kinderen wat ook niet echt leuk is. Dus nu maar een beetje binnen spelen en hopen dat het weer snel beter wordt! Donderdagavond stormde het zo hard dat mijn training helaas niet doorging. Omdat ik zeg maar een soort van tuinhuisje heb met dakplaten erop hoor je de regen echt super hard, maar dat vind ik juist wel lekker om te slapen!
Vrijdagochtend lekker uitgeslapen want ja nu ik 3 keer per week om 7 uur moet opstaan (vind mij zelf erg zielig maar ik weet dat ik het vorig jaar elke dag moest) vind ik zelf dat ik op dagen zonder school mag uitslapen. Ook even lekker rustig ontbijten zonder Raphael en Paul die gillend door de huiskamer rennen, heerlijk. Rustig aan Parijs ingegaan omdat ik het toch niet kan laten om bij elke winkel te kijken voor de soldes. Maar helaas ook dit keer met weinig succes. Het is nu bovendien ook heel druk en chaotisch in alle winkels wat het nog moeilijker maakt om iets te vinden. Daarna rustig aan naar het restaurantje gegaan. Toen ik aankwam was Laura er gelukkig al en deelde zij mee dat ze ook een 'gayvriend' van haar had meegevraagd. Nouja dat vond ik wel prima. Uiteindelijk was het wel heel gezellig en bestwel lang in het restaurant gezeten! Daarna weer lekker naar huis gegaan. Ik merk nu ook wel omdat ik dan 3 dagen per week heel vroeg al klaar ben met school ben meer tijd heb om dingen te doen (had ik daarvoor ook wel maar toen sliep ik dan sneller uit of was ik pas later klaar met school). Aan de ene kant wel heel lekker maar dan heb ik veel meer zin in de zomer want nu is het zo koud dat je meestal niet zoveel zin heb om echt naar buiten te gaat. Vrijdagavond viel Paul van de bank en had echt een super grote bult op zijn hoofd.. Raphael is soms nogal opgefokt en dan is er echt geen houden meer aan zo druk is hij dan. Dan realiseert hij natuurlijk niet dat zijn kleine broertje nog maar 2 is en denkt hij dat Paul alles kan wat hij ook kan. Ze waren dus met zijn tweeen op de bank geklommen en Paul was dus volgensmij gewoon recht op zijn hoofd gevallen. Gelukkig viel het uiteindelijk wel mee maarja toch wel even schrikken. 's Avonds nog even wat dingen terug gekeken en verder niet zoveel gedaan.
Zaterdagochtend ook weer uitgeslapen (jaja ik neem het ervan) daarna ontbeten en niet lang daarna middaggegeten. Ik had zaterdag een wedstijd en moest om 3 uur al verzamelen terwijl wij pas om half 5 thuis speelden. Ik vroeg aan mijn trainer waarom wij zo vroeg moeten verzamelen maarja het is natuurlijk omdat de helft te laat komt en voordat iedereen er is is het alweer half 4 kwart voor 4. De trainer had een beetje een vreemde opstelling gemaakt en ik stond voorstopper. Ik had helaas een super snelle speelster die ik echt niet bij kon houden (ik dacht dat mijn kwaliteit nog een beetje was dat ik snel was maar helaas zijn die tijden ook over haha, of mensen in Nederland zijn langzamer ik weet het niet). De eerste helft ging dus helaas niet zo goed en we kwamen 1-0 achter maar gelukkig niet door mijn vrouwtje. Ik mocht tot mijn grote verbazing wel gewoon blijven staan en de tweede helft ging ook echt veel beter (had ook ander vrouwtje) maar hoorde dit keer ook wel een paar keer 'oui Jeanne, c'est ca!' dus was wel blij dat de tweede helft beter ging. Bovendien scoorden wij ook nog en werd het uiteindelijk 1-1. Uiteindelijk pas om 7 uur thuis, ik ben toch meer tijd aan het voetballen kwijt dan vooraf verwacht. Ik zou daarna misschien nog uitgaan maar ik was zo moe na 90 minuten spelen dat ik geen zin had. Bovendien wilde ik de volgende dag naar Hillsong gaan en wilden C en M uiteten. Dus avondje opgepast, wat voor mij betekent dat ik gewoon in mijn kamer zit met de babyphone (chill). Maarja ik krijg er ook niet voor betaald wat vele andere au pairs wel krijgen als zij extra werken. Maarja ik vind het natuurlijk compleet logisch want ik kan gewoon naar mijn kamer en ik mag zelfs slapen als ik zou willen.
Zondagochtend sliep ik ook een beetje uit maar was wel van plan om naar de 12 uur dienst van Hillsong te gaan dus moest toch wel mijn bed uit. Ik nam gelijk mijn rugzak en alles mee omdat ik veel plannen had die dag en pas 's avonds laat terug zou komen. Net optijd voor Hillsong om een goed plekje te hebben want ja hier komt ook iedereen te laat dus al ben je 5 minuten te laat heb je alsnog wel een plekje! Was wel weer leuk om daar na een tijdje weer te zijn. Toch anders dan de kerk in Delfgauw haha. Daarna zou ik met Sofia afspreken die ik echt al heeeel lang niet gezien had. Was weer echt heel gezellig en wij willen vanaf nu wel weer echt vaker dingen gaan doen. Wij gingen eerst lunchen bij een 'creperie' (zo kan je het niet echt noemen voor deze kwaliteit maar goed) en zijn daarna nog de stad ingegaan om toch nog wat te scoren in de soldes. Dit keer wel wat gekocht maar weet nou niet zo goed of ik het leuk vind dus misschien ga ik het weer terug brengen. Ik zou die avond naar de film gaan met Sali en Wiebke en vroeg Sofia ook om mee te gaan want zij kende de twee ook dus dat was wel leuk. Was heel leuk om Sali en Wiebke weer te zien (de laatste keer was toen wij gingen schaatsen dus bijna een maand geleden). Wij zouden naar de film 'demain tout commence'gaan, een franse film dus. Was eerst bang dat ik er misschien niks van zou begrijpen maar dat lukte prima (wel weer een puntje om trots op te zijn dus). Het was echt een hele hele mooie film, zeker een aanrader als die in Nederland ook uitkomt. Dat zou wel kunnen want Omar sy (de acteur van les intouchables) speelt er ook in. Eenmaal thuis gekomen gelijk mijn bed ingedoken want moest maandag natuurlijk weer om 7 uur mijn bed uit.
Maandagochtend weer lekker vroeg opgestaan wat dit keer opzich wel ging. Ik word alleen gek van rer b in de ochtend. Het is zoo ongelofelijk druk elke keer. Echt die foto's die je ziet over dat er in China speciale mensen zijn om andere mensen de metro in te drukken dat zou hier ook echt wel nodig zijn zo druk is het. Je kan ook niets meer door de ramen zien omdat die zo beslagen zijn door de warmte van al die mensen. Als ik dan uit de metro stap word ik wel weer blij want je zit dan echt midden in Parijs, super mooi natuurlijk. Ook school gaat goed. Het is soms wel moeilijk maar ik heb liever iets te moeilijk dan iets te makkelijk. De meiden zijn helaas wat minder en omdat alle 4 de duitsers in mijn klas roken mag ik om 9 uur 's ochtends lekker in de rooklucht zitten heerlijk. Na school met Lauren (andere Nederlandse au pair) gaan lunchen bij st. Michel. Ook dat was erg gezellig. Ik merk wel dat sommige au pairs echt veel ondernemen en de andere bijna niets. Ik zit er zelf een beetje tussenin denk ik. Vergeleken met sommige au pairs doe ik echt heel veel maar vergeleken met andere doe ik weer minder. Merk wel dat ik soms steeds meer moeite krijg met Raphael. Hij luistert weer wat slechter en kan best brutaal zijn. Hij is ook een echte jongen en maakt dus overal een wedstrijd van die hij wilt winnen. Ook samen met Paul kan hij zooo druk zijn maarja dat hoort er natuurlijk wel bij denk ik. M heeft pas een hele geluidsinstalatie gekocht en daarom is het na het bad elke avond feest. Paul is echt helemaal gek van muziek en gaat gelijk helemaal los. Ook Raphael kan er wat van :).
Dinsdagochtend was het weer feest alleen kon ik dit keer echt heel slecht opstaan en dacht er bijna aan om niet te gaan. Maarja nogmaals er wordt voor betaald dus ik moet wel gaan. De rer b was dit keer wel redelijk rustig dus ik dacht eindelijk een voorspoedige reis te hebben maar helaas helaas. Er was iemand niet goed geworden in de wagon achter mij en daarom stond de trein zo 15 minuten stil :/. Gelukkig was ik wel vroeg dus kwam ik uiteindelijk niet zo heel veel te laat. Ik zou daarna met Live gaan lunchen maar dat kon helaas niet doorgaan dus maar wat thuis rondgehangen. Gister was het echt heel koud dus ik kon verder ook niet zoveel doen. 's Avonds had ik wel gewoon training (was toen -6 gevoelstemperatuur nog veel lager). Gelukkig ging het wel goed. Ik baal er wel van dat mijn wedstrijden telkens zo laat op de dag zijn. Zo is mijn wedstrijd van aankomende zaterdag pas om half 9 afgelopen en hebben wij daarna nog een soort van feest waar iedereen iets maakt dat uit zijn eigen land komt. Ik weet alleen niet wat ik moet maken dus tips zijn van harte welkom!!
Ik moet nu weer aan de bak… een nieuwsstuk schrijven in het Frans over de oorlog in Syrie. Jaja ik heb nog eens wat te doen 's avonds. Voor derest gaat alles prima hier! Het voelt weer alsof ik een beetje thuis ben want ja mijn huis is nu ook hier. Alleen heb ik meer dan ooit zin in de zomer. Gelukkig ga ik bijna op wintersport waar hopelijk een beetje zon is! Nou doeeei
Bisous,
Janne
Weer terug na kerstvakantie!
Hallo iedereen!
Het is alweer een tijdje geleden maar hier ben ik weer
Na een kort reisje van 2,5 uur dan toch weer op gare du nord. Onderweg had ik zelfs sneeuw gezien en inderdaad het was ook een beetje kouder in Parijs. Snel naar huis gegaan want ik moest die dag gelijk al werken. De kids waren wel blij om mij weer te zien en showden gelijk al hun kerstcadeautjes aan mij dus dat was wel leuk. Verder moest ik wel weer echt wennen en was nog niet helemaal in mijn beste humeur... Zo ook woensdag. Ik had toen ook gelijk een hele dag met Raphael dus dat was opzich wel weer zwaar na zo'n lange tijd. Naast de beklimming van de berg die weer uiterst zwaar was na die kerstdiners, veel eten en weinig bewegen, heb ik niet heel veel gedaan die woensdag.
Donderdag kon ik gelukkig eindelijk weer naar school! Mijn nieuwe school is wel ietsje verder dan mijn oude school dus moest dan ook wel een stuk eerder weg. Ik had er wel veel zin in omdat je dan toch een nieuwe klas hebt waar je misschien weer nieuwe vriendinnen kunt maken. De school ligt in een super leuk, typisch en schattig parijs wijkje met een paar caféetjes, een oude boulangerie en een paar lunchspotjes! Volgensmij zit er trouwens in de buurt ook nog een franse middelbare school. Ook het gebouw was heel mooi, gewoon in een soort parijs' appartement. Heel anders dan mijn oude school die juist heel groot was maar wel veel minder mooi. Ook de klaslokalen waren redelijk klein maar wel veel efficienter ingedeeld, het leek ook meer op een echt lokaal. Ik had de dag ervoor al gehoord (een meisje van mijn oude school zat op mijn nieuwe school in dezelfde klas) dat ik in een lager niveau was ingedeeld... Dat bleek ook wel echt toen ik daar aankwam want het was echt veel te makkelijk en ik lag echt ver boven het niveau van de klas. We besproken bijvoorbeeld dingen als; "ik ganaar ...' en dan hoe je naar in verschillende zinnen moest vertalen. De lerares was wel heel aardig maar wel een beetje excentriek maarja daar kan ik wel om lachen. Gelijk aan het einde van de les maar gevraagd of ik misschien overgeplaatst kon worden naar een andere klas. Zij gaf zelf aan ook al gezien te hebben dat dit veel te makkelijk was dus ging gelukkig wel gelijk akkoord. Na school had ik met Live afgesproken om te gaan lunchen, zij wist een leuk tentje vlakbij de eiffeltoren. Was heel leuk om haar weer te zien na de vakantie! Eenmaal aangekomen bij het restaurantje bleek het echt een super leuk plekje te zijn! Het was zeg maar een restaurant met meerdere verdiepingen maar het midden was open dus je kon zo omhoog kijken naar de volgende verdieping. In het midden stond een grote boom helemaal versiert met allemaal lichtjes, echt super mooi. Ook het eten was heel lekker dus heb gelijk het kaartje van het restaurant mee genomen en heb morgen (donderdag) afgesproken om er met Laura te gaan eten! Daarna weer naar huis gegaan om de kinderen op te halen. Mijn moeder had als tip gegeven om elke dag even naar buiten te gaan wat in de zomer prima ging maar in de winter toch wel moeilijk is. Toch maar even geprobeerd maar helaas was er niemand in het park en waren de kinderen het al heel snel zat en hadden ze het koud. Dus daar moet ik maar even wat anders op bedenken. Ook regent het de laatste tijd vaak dus is de hele speeltuin nat en zijn ze erna helemaal vies. 's Avonds moest ik weer trainen wat helaas helemaal niet goed ging waar ik nogal van baalde. In de winter vind ik het altijd veel minder leuk om te voetballen met de kou en als het dan ook nog eens slecht gaat...
Vrijdag had ik met Carlijn afgesproken om Parijs gewoon in te gaan. Carlijn is een Nederlands meisje dat ook op mijn oude school zat maar dan in een andere klas. Veel meiden van mijn oude school zijn trouwens gewoon helemaal gestopt met franse lessen. Ik weet niet precies waarom want het heeft niet per see met geld te maken maar ze zijn er gewoon helemaal klaar mee. Van mijn oude school heb ik trouwens nog steeds niets gehoord en ik hoor allemaal andere verhalen. De ene zegt ja je krijgt het geld sowieso wel terug maar dan duurt het alleen nog heel lang en de ander zegt weer van ja dat krijg je echt nooit meer te zien. Ik baal er nog steeds echt enorm van maarja dit is echt zo'n situatie waar je helemaal niks aan kunt doen maar je denkt wel van ja waarom ben ik uberhaupt naar die school gegaan en niet gelijk naar école l'étoile... Maarja helaas niks meer aan te doen. Carlijn gaat trouwens lessen volgen aan de universiteit Sorbonne, je hebt de mogelijkheid om dat te doen alleen dan kan je niet je diploma halen. Na even geluncht te hebben bij IT een soort van Vapiano nog even rondgelopen en daarna weer naar huis gegaan. Verder een rustig avondje gehad en niet echt bijzonder veel gedaan geloof ik.
Zaterdag pas heel laat opgestaan en meegeluncht met C, M en een vriendin van de familie. Daarna Parijs ingegaan met het doel om een leuke sjaal te vinden. Helaas niet in geslaagd want het was zo ongelooflijk druk. Ik ga ook wel meestal naar forum des halles wat precies in het midden van Parijs ligt dus dat is misschien ook niet heel slim maarja.. Daarna vroeg Laura of ik met haar en een vriendin van haar die haar trein (expres) had gemist en daarom nog een dag in Parijs bleef. Na gewoon thuis gegeten te hebben daar snel heen geracet omdat ik dacht dat zij net als de vorige keer weer vroeg wegging. We gingen (gelukkig) wel naar en andere club dan de vorige keer waar wel normale en ook jonge mensen kwamen. Het was volgens hun een beetje een hipster club dus je moest beetje 'hipster' gekleedt gaan. Nou ben ik natuurlijk totaal geen hipser of alternatief of zoiets dus kreeg ik kleren van hun geleend (haar vriendin studeerde aan de amfi dus die had dan weer verstand van mode) want eigenlijk was het niet echt hipster maar meer 'hipster mode' ik weet ook niet zo goed hoe ik dat nou weer moet uitleggen. Iniedergeval kreeg ik een rode fluwele beetje wijde broek aan wat opzich nog wel redelijk stond. Eenmaal in de club aangekomen vond ik het hipstergehalte nogal tegenvallen en voelde ik mij nogal excentriek maarja joh doe eens gek. Was een hele leuke avond maar ik sliep bij Laura die daarna nog naar een afterparty wilde gaan dus moest ik maar mee (jaja om 5:30). Het bleken soort van bekende mensen te zijn in Frankrijk (die ik natuurlijk niet ken) die samenwerken met allerlei artiesten zoals ed sheran en van die bekende amerikaanse viners. Nouja ze hadden een super groot appartement midden in Parijs dus ik kon opzich wel geloven dat ze bekend waren. Bovendien leek er een echt super echt op justin bieber, zo erg dat ik aan het twijfelen was of hij het was maar hij kon vloeiend frans en geen engels dus dat sloot ik maar uit. Toen wij er om 9:30 nog steeds waren wilde ik graag naar huis maar Laura en haar vriendin nog niet dus kreeg ik de sleutels van haar huis en kon ik eindelijk gaan slapen. Nouja de hele dag geslapen en toen ik weer thuis kwam maakte iedereen er allemaal grapjes over en zei goedemorgen
Maandag ging de wekker inderdaad dus om 7 uur. Pff na zo'n weekend was het al helemaal moeilijk om op te staan maar over het algemeen ben ik er wel goed in om op te staan dus was gelukkig wel op tijd klaar. Mijn nieuwe schooltijden betekenen nu dus ook 3 keer per week ontbijten met het gezin. Wat mij moet ik zeggen gelijk wakker maakt haha. Ik vertrek nu zelfs eerder naar school dan C naar haar werk. Wat opzich ook wel een nadeel is, zijn de metro's die ik nu moet hebben (3 ipv 1) vooral de eerste (rer b) is 's ochtends zo druk dat je gewoon met gemak een trein kan missen omdat je er gewoon niet inpast. Gelukkig viel het maandag wel mee en was ik gewoon op tijd op school. Ik zit weer bij daniela (meisje uit venezuela uit mijn oude klas) in de klas dus dat is wel erg leuk! Verder is mijn klas niet bijzonder leuk. Er zitten veel Duitsers in maar niet echt leuke Duitsers eigenlijk. Beetje chagrijnig enzo... Ook amerikanen die dan weer engels tussendoor gaan praten dusja... Maarja gelukkig heb ik wel Daniela. Verder niet veel bijzonders gebeurd behalve dat ik met mijn nieuwe school ook veel huiswerk heb een daar ongeveer een uur mee bezig geweest ben, want ohja ik zit nu in een b2 klas (een niveau hoger dan op mijn vorige school).
Dinsdagochtend moest ik er weer aan geloven en ging mijn wekker weer om 7 uur. Helaas had ik echt heel veel problemen met rer b en miste ik een trein omdat het zo druk was. Gelukkig was ik uiteindelijk maar 10 minuten te laat dus dat maakt opzich niet veel uit. Ook bleek het dat ik teveel huiswerk had gemaakt en waren ze net bezig om iets te maken wat ik al had gedaan dus had niks gemist. Ik ben wel blij dat het niveau nu wel redelijk hoog is. Ik merk wel dat ik een van de slechste in de klas ben maar ik kan het wel gewoon bijhouden dus ik denk dat het mij wel zeker gaat helpen om hoger op te komen. Na school snel langs de winkel gegaan om eten te scoren voor de lunch. We hadden namelijk een lunch geplannt met een paar meiden van mijn oude school waar ik al vaker mee lunchte. Iedereen (behalve ik want ik was het vergeten maar Carlijn was er gelukkig) had eten meegenomen uit zijn eigen land en daar hadden wij een hele grote lunch van gemaakt, niet echt gezond maar wel lekker. We hadden dus uiteindelijk eten uit Amerika, Engeland, Oosterijk en Nederland. Was heel gezellig en lekker! Omdat wij natuurlijk niet bij een ander restaurant met al ons eten konden langskomen gingen we naar Zella (amerikaanse) haar appartement. Nou dat was echt het appartement wat iedere au pair hoopte te hebben toen ze zich inschreven om naar Parijs te komen! Wauw! Van buiten heel mooi en ook van binnen super mooi met een eigen keuken en uitzicht op de eiffeltoren! Wij waren natuurlijk allemaal stik jaloers maarja he de meerderheid heeft natuurlijk niet zo'n huis! Daarna weer naar huis gegaan en had zelfs nog tijd voordat ik weer moest werken omdat ik natuurlijk al zo vroeg klaar ben met school. Kon helaas niet naar de training omdat C pas laat thuis was van haar werk en ik anders nog maar heeel even kon mee trainen.
Vanochtend lekker heel lang uitgeslapen om mijn verloren slaap weer in te halen een daarna Raphael van school gehaald. Even gespeeld en een filmpje gekeken en daarna de berg weer beklommen wat nog wel redelijk ging. Helaas regende het dus maar een theetje gedronken bij de bakker.
Morgen moet ik weer om 7 uur mijn bed uit voor school. Ik ben wel blij dat ik nu op deze school zit gelukkig en ik ben echt alweer gewend aan het leven hier.
Bisous,
Janne