Hallo iedereen!

Direct na het schrijven van mijn vorige blog was het gedaan met het 'moment calme'van Raphael. Hij was echt in een verschrikkelijke bui en luisterde totaal niet. Met Paul zal je zoiets waarschijnlijk niet meemaken want die doet ongeveer alles wat je zegt. Maar goed, na ongeveer 10 keer 'non' en 'arrête' heb ik hem naar boven gestuurd. Hier was hij helemaal niet blij mee en hij begon nogal te krijsen. Daarna heb ik (geprobeerd) hem uitteleggen dat ik de baas (le chef) was en dat hij moest luisteren en zo niet dat hij dan geen verhaaltje kreeg vanavond. Nog geen 5 min later was het al weer over met de pret en ging hij gewoon door als ik nee zei. Na het avond eten toen C thuiskwam heb ik het tegen haar gezegd en zij legde hem toen op bed zonder verhaaltje. Dit pikte Raphael natuurlijk niet en heeft ongeveer nog 30 min lang gekrijst in zijn kamer. C dacht dat het door het warme weer kwam. Je kan ook niet echt veel doen met jonge kinderen als het ongeveer 34 graden is.

Donderdag en Vrijdag ben ik s'ochtends weer de stad ingegaan. Donderdag naar de eiffeltoren en vrijdag in de ochtend naar mijn school om een studentenkaart te maken en daarna naar rue rivoli (shopstraat) om wat voetbalspullen te kopen. Om 4 uur moest ik dan weer thuis zijn om de kinderen over te nemen. Die dagen gingen wel goed ookal was het donderdag 37 graden en vrijdag 35 geloof ik.

Vrijdag was wel de eerste dag dat ik dacht mmm waarom heb ik dit ook al weer gedaan? Maar toen ik thuis kwam lag er een grote envelop met allemaal namen en leeftijden van andere au pairs op de tafel dus dat was wel lekker getimed! Ik heb die avond gelijk een paar meiden van ongeveer dezelfde leeftijd gemaild. Gelukkig zit er heel vlakbij (ik denk 10 min) een Duits meisje. Dus daar ga ik morgen mee naar Parijs. Vrijdag ga ik met een ander Duits meisje dat iets verder van Parijs woont ook de stad in. Zondag weer een ander Duits meisje (ja er zitten hier vooral veel Duitsers) ontmoeten en dan dinsdag voor de verandering een noors meisje (ze komt uit Oslo).

Zaterdag en Zondag ben ik een beetje met het gezin opgetrokken omdat ik verder nog niet veel te doen had. Zaterdag heb ik een nieuw frans telefoonnummer gekregen wat wel handig is voor het contact met C en M. Daarna gingen we naar een grote mall waar hier nogal veel van blijken te zijn. Ik vond deze al groot maar C zei dat dit nog maar een kleintje was. Wel moet ik zeggen dat je veel van gevolgen van de terroristische aanslagen merkt. Bij ongeveer elke grote winkel moet je je tas laten zien en in elke mall zie je wel 3 of 4 zwaarbewapende soldaten lopen. Maar goed dat hoort er nou eenmaal bij. Zondag zijn we in de ochtend gaan zwemmen in een kinderzwembad wat wel leuk was maar ik voelde me een beetje overbodig. Daarna heb ik in de middag een beetje gechillt in mijn kamer. 's Avonds zijn we naar parc de sceux gegaan voor een picnic (was heel erg gezellig).

Maandag was de laatste dag dat de nanny er was in de ochtend dus ben ik naar de sacré coeur geweest. Het was helaas slecht weer dus het was super rustig. Ben er niet lang gebleven en maar weer naar huis gegaan. Paul was die dag voor het eerst weer naar de crèche dus na het ophalen hebben we wat gespeelt in een parkje daarna de jongens in bad daarna eten en daarna naar bed (niet zo moeilijk dus). Heb 's avonds nog geskypt met Bente (die erg vereert was om in mijn blog te staan).

Dinsdag was ik de hele dag alleen met Raphael en vanaf 4 uur ook met Paul. Na 's ochtends wat fruit te hebben gehaald ging hij voor het eerst bij mij achterop de fiets. Qua gewicht ging dat natuurlijk prima. Het enige was dat we naar parc de sceaux gingen en dat nogal bergop is. Na veel gehijg en gepuf kwam ik eindelijk -helemaal kapot- boven aan. Raphael was natuurlijk nog heel enthousiast en wilde gelijk weer spelen. Gelukkig ging bergaf wel weer heel makkelijk maar het is hier wel uitkijken geblazen zonder fietspaden. 's Avonds om 8 uur had ik mijn eerste voetbaltraining!!! Ik was wel een beetje nerveus want het waren natuurlijk alleen maar franse meiden. Er waren gelukkig nog 4 andere nieuwe speelsters dus ik was niet de enige nieuwe. Ik heb gewoon gelijk gezegd dat ik Nederlands was en dat ik niet alles begreep. Ze vonden het wel leuk want het is nu echt een heel internationaal + divers team. De leeftijden lopen uiteen van 16 tot 43 (!!) dus ik ben een van de jongsten.Voorderest is het team heel internationaal vertegenwoordigd; Uruguay, Peru, Rusland, Japan, Venezuela, Congo en nu ook Nederland. Ze spreken wel allemaal gewoon frans omdat de meeste hier al erg lang wonen. Vooral het meisje uit Venezuela is heel moeilijk te verstaan voor mijn want ze heeft een heel sterk spaans accent. Dus frans met een spaans accent, erg moeilijk. Het niveau is wel wat anders dan DSVP mb2 maar ik ben gelukkig niet de slechtste! Wel is het team erg groot, ik geloof 25 mensen, dus misschien komen er twee teams en ik denk dat ik dan niet in het beste team zit maar we zullen zien.

Nou vandaag hebben we nog niet veel gedaan. Ik heb vanochtend Paul naar de crèche gebracht en zou daarna naar het park gaan met Raphael, maar omdat hij erg slecht luisterde ben ik weer naar huis gegaan. Ik ga zo koken voor het middageten (want ze eten hier altijd warm tussen de middag en ook 's avonds). Daarna even naar het park en dan weer Paul ophalen. Morgen gaat Raphael (eindelijk) naar school en heb ik dus meer tijd voor mijzelf. Ik denk dat hij na school ook wat rustiger is en beter naar mij zal luisteren maar we zullen zien.

Trouwens als je deze blog vaker wilt volgen kun je je mailadress aan mij geven en dan kan ik je in de mailinglijst zetten!

Bisous,

Janne