Hallo iedereen!

Het is weer eventjes geleden... ik weet het maar hier ben ik dan toch weer. Vorige keer dacht ik jullie helemaal weer bijgepraat te hebben maar toen viel internet en dus ook mijn verhaal weg. De twee weken daarna heb ik niet echt de tijd gehad om het bij te werken dus vandaar dat het zo laat is. Maar beter laat dan nooit toch?

Ik weet niet precies meer wanneer mijn laatste verhaal nou over ging maar er is in de tussentijd iniedergeval heel veel gebeurt! Hele leuke en ook wat minder leuke dingen. Maar laat ik eerst maar met het leuke beginnen! En nu zie ik hoe lang ik al niks meer heb geblogd (oeps), want ik heb blijkbaar nog niet vertelt over Francis die langskwam. Nouja bij deze, Francis (een vriendin/ oud klasgenootje) kwam eind februari bij mij langs. Ze was al wel eens in Parijs geweest maar wilde natuurlijk net als iedereen die hier langskomt wel mijn toeristische tour doen (ja ik ben ondertussen gewoon een echte gids hier geworden). We hebben echt een super leuk weekend gehad, veel gelachen, veel gelopen en veel gegeten. Kortom super geslaagd! Een ander leuk ding waar ik echt echt echt echt echt heeeeel blij mee ben is dat het eindelijk weer lekker weer is/was (dit weekend dan weer niet maar over het algemeen heerlijk). Ik besef hier meer dan ooit dat ik echt heel veel van de zon hou, wat eigenlijk gek is want in het koude delfgauw regent het 10x meer en is het ook nog eens kouder maar goed. Net als elke stad eigenlijk is Parijs veel mooier als de zon schijnt. Vooral rond de 2 weken geleden toen bijna alle bomen in de bloesem stonden. Ik herinner mij dat altijd als ik bij mijn moeder achterop de fiets zat ze altijd vol enthousiasme over een boom kon vertellen (bijv. dat ze het zo mooi vond dat die in de bloesem stond etc. ) toen dacht ik natuurlijk waar lult die vrouw over? Maar ik begin het te begrijpen mam, al weet ik natuurlijk niet hoe al die verschillende bomen heten. Nee maar echt Parijs is super mooi in de Lente! Natuurlijk niet als je een beetje bij de notre dame blijft ronddwarrelen, je moet het wel echt opzoeken. Zo ontdek ik ook steeds meer leuke parken. Maar mijn favoriet blijf hoe dan ook Jardin du luxembourg. Hoewel het een redelijk toeristisch park is, is het ook weer echt typisch frans. Er was zelfs een keer dat ik door het park heen liep, met een broodje quatre fromages, en ik op de achtergrond 'Non rien de rien, Non je ne regrette rien' hoorde. Nou moet je nagaan hoe frans/ parisienne ik mij op dat moment voelde. Van dat soort momenten kan ik echt heel vrolijk worden en dat is ook eigenlijk stiekem waarom iedereen naar Parijs gaat. Je hebt er ook een hele grote speeltuin waar ik met Raphael wel eens heenga. De afgelopen twee weken waren vakantie en moest ik de volle 2 weken (met uitzondering van het weekend en 2 andere vrijde dagen) werken. Ik zag er eerst wel heel erg tegenop want ja je zit natuurlijk wel 2 weken met 2 kinderen en niet echt veel mensen van je eigen leeftijd maar het viel uiteindelijk reuze mee en dat kwam mede door het prachtige weer. Ik moest overdag Raphael bezig houden en vanaf 4 uur kwam daar ook Paul bij. Dus probeerde overdag zo veel mogelijk te doen want dat heeft Raphael wel echt nodig. Het leukste moment was denk ik toen we in jardin du luxembourg een klein bootje gingen huren die je met zo'n lange stok kunt duwen. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen maar het is volgensmij best ouderwets want ik zag foto's van de jaren 50 in parijs met daarop kinderen die ook al met die bootjes aan het spelen waren. Op elke boot staat de vlag van een land met daarop de naam van het land. Wij hoopten dus erg op La France of les Pays-bas maar helaas het werd Indonesie. Nouja ook leuk toch. Ook zijn we naar 'les schtroumpfs' of wat wij in holland de smurfen noemen (hoewel ik schtroumpfs toch meer duits/nederlands vind klinken maar goed) de film gegaan. Daarna nog ergens een crepe gegeten waarna Raphael mij een kus op mijn hand gaf en zei dat ik de beste was (heuj missie geslaagd). Week 2 van de vakantie was de vader van C er ook en gingen we met zn drieen dingen doen. De opa van Raphael doet mij ook een beetje denken aan opa Jan want hij weet net zo veel van alles af. Zo hebben wij bijvoorbeeld een museum bezocht met skeletten van allerlei dieren en zelfs dinousaures. Kortom, nog best prima vermaakt in die 2 weken vakantie van de kids. Andere leuke momentjes: de schoonmaakster (afkomstig uit moldavie) dacht dat ik uit Frankrijk kwam omdat ik volgens haar al zo goed frans kon praten. Nou zo'n compliment maakt mijn dag. Ook heb ik 2 nieuwe 'vriendinnen' gemaakt in de speeltuin waar ik bijna elke dag na schooltijd heen ga met Raphael en Paul. De eerste is een vrouw uit Roemenie (ergens in de 50) die mij had geobserveerd en vond dat ik erg lief was voor de kinderen, daarna kwam ze bij mij zitten en zijn we aan de praat geraakt en nu praat ik soms nog met haar in de speeltuin. De ander is een andere moeder van de crèche die afkomstig is uit Tunesie, ze zei dat ze hier eigenlijk 0 vriendinnen had en dat ze de hele dag maar een beetje thuis zat dus zijn we samen naar de speeltuin gegaan (haha dit klinkt echt dom). Nou dat waren wel een paar leuke momentjes van de afgelopen maand(en). Natuurlijk heb ik nog veel meer gedaan maar dat is een beetje veel om allemaal op te noemen dus hier een kleine selectie.

Minder leuke dingen zijn voor mij; regen, krijsende moeilijke kinderen, kinderen die niet luisteren, Parijs vol met Amerikaanse scholieren die crêpes 'creep' noemen, hollandse toeristen die tegen hun kinderen vertellen dat papa en mama vandaag al wel heel veel centjes hebben uitgegeven (daar moest ik stiekem wel om lachen), de berg op fietsen en dat soort dingen. Een ander nog veel minder leuk ding is dat weer 2 van mijn vriendinnen Parijs hebben verlaten. Dit keer zijn het Laura en Sophia waarmee ik allebei echt bestwel veel omging. Het heeft wederom te maken met hun families en de situatie was voor hen gewoon echt niet houdbaar meer. Vooral van Sophia was het afscheid echt heel erg moeilijk omdat ze natuurlijk terug gaat naar Mexico en ik haar waarschijnlijk niet snel of zelfs nooit meer zal zien. We zijn op haar laatste avond hier nog wel met zijn 2en uit geweest wat heel erg leuk was. Maarja, ik baal er natuurlijk wel echt enorm van. Maar goed he, ik ben hier nog 3 maanden dus laat ik er maar gewoon het beste van maken en dat komt zeker goed want ik heb veel leuke dingen in het vooruitzicht en gelukkig heb ik nog andere vriendinnen!

Dingen waar ik naar uit kijk: Taeke komt langs om mijn verjaardag te vieren! Super leuk, hij blijft van vrijdagavond tot maandagavond dus dat wordt fun! Ook hebben mijn vriendinnen besloten met zijn alle (Bente, Flory, Marit en Anouk) langs te komen! 2 weken daarna ga ik met Carlijn naar Disneyland Parijs. En zo gaat het allemaal wel heel snel. Ik kan haast niet geloven dat ik hier al 8 maanden ben. Aan de ene kant lijkt het mij leuk om weer terug te gaan maar aan de andere kant wil ik echt nog lang niet weg.

Oke dit was het korte verhaal van vandaag maar ik moet nu echt opschieten want moet Raphael naar de gym brengen. Volgende week meer!

Bisous,

Janne