JanneParis.reismee.nl

week 11/12

Hallo iedereen!

Zit weer met Raphael op de bank en nu de vakantie over is zal het wel weer makkelijker worden om elke woensdag weer wat te posten en het een keer niet te vergeten of uit te stellen. Ben wel blij dat de vakantie weer over is want nu zijn alle au pairs ook weer vrij of terug van vakantie en kan ik weer dingen gaan ondernemen met anderen. Hoewel ik mij wel besef dat het nu wel ietsje moeilijker gaat worden. Zoals ik vorige keer had verteld is Pia weg en als ik er zo op terug kijk was het super leuk met haar en daarom ging ik ook heel veel met haar om! Leuk als ze voor een jaar blijft maar als ze na 2 maanden al weer weg is besef je je toch wel dat je misschien ook meer met anderen had moeten doen. Iedereen heeft natuurlijk zijn draai hier nu wel een beetje gevonden en dus ook al vriendinnen gemaakt. Daarom is het nu na twee maanden denk ik moeilijker om weer nieuwe vriendinnen te maken omdat iedereen dus al zijn vriendinnen heeft gevonden en het dan moeilijker is om er weer tussen te komen! Natuurlijk heb ik hier ook andere vriendinnen dan Pia maar dat is wel wat anders. Maarja heb mijzelf wel voorgenomen dat het echt nodig is om hier wel gewoon goede vriendinnen te krijgen.

Donderdag dus met Jordyn afgesproken om naar Père Lachaise te gaan, een hele bekende begraafplaats waar bijvoorbeeld Edith Piaf begraven ligt. Misschien een beetje raar om een begraafplaats te bezoeken zullen jullie denken maar Père Lachaise is ook echt een hele mooie begraafplaats. Eigenlijk kun je er alleen begraven worden als je heel heel rijk bent dus de graven zijn super groot en heel mooi. Bovendien is ook de locatie super mooi en in combinatie met de herfst en velen bomen die daar staan een mooie locatie om even rond te kijken. Jordyn was met haar andere canadeze vrienden naar Amsterdam geweest in de vakantie en had natuurlijk super veel verhalen. Vind het altijd wel grappig om te horen wat buitenlanders daar van vinden. Was er natuurlijk al tot mijn teleurstelling al achtergekomen dat mensen die niet uit Europa komen sowieso alleen Amsterdam en het hele drugsgebeuren en redlightdistrict kennen. De meeste europeanen ook trouwens. En ik weet niet wat het is maar na 2,5 maanden in Frankrijk ben ik Nederland alleen maar meer gaan waarderen en ben ik ook trots om Nederlander te zijn. Dus probeer ik altijd wel duidelijk te maken dat je misschien als toerist niet alleen op de wallen moet gaan rondhangen. En als je daar dan toch bent naar de bakkerswinkel moet gaan (lunchzaakje waar mijn moeder en ik altijd heengaan). Nou en ja hoor, jordyn is dus ook naar het Anne Frank huis gegaan! Een ander Amerikaans meisje van mijn school was weer helemaal gek geraakt van de poffertjes, die had zij nog nooit gezien. Verder donderdag naar het park gegaan met de kinderen. Paul heeft de laatste tijd een erge angst/ haat tegen de douche of bad gecreert en zet het op een kei maar dan ook keihard gillen. Ik moet hem van C en M elke dag in bad/ douche doen dus ja. Meestal komt het erop neer dat ik hem vast moet houden en Raphael met zeep zijn haren wast (een zeep die overigens niet eens prikt). Na die douche ben ik dan echt helemaal gestresst want de seconde dat ik hem uit de douche haal is hij dan gelijk stil en kijkt mij dan een beetje uitdagend glimlachend aan(pfffff). Ben ook niet echt iemand die nou super veel geduld heeft dus daar moet ik wel even aan werken haha. Soms gaat het trouwens oppeens wel goed en huilt hij niet en dan prijs ik hem de hemel in met de hoop dat hij het de volgende keer weer zo doet. Verder luistert hij wel heel goed en als ik muziek opzet rent hij altijd naar mij toe om met mij te dansen. Dat is meestal het leukste moment van de dag.

Vrijdag na twee weken lang helemaal niks weer naar school! Was heel rustig en er waren maar heel weinig mensen gekomen maar dat vond ik juist wel chill! Ik merk wel dat ik mijn leraar nu steeds meer ga waarderen. Hij maakt veel grapjes en praat heel veel maar ik leer er ook echt wel wat! Na school met een paar meisjes uit de andere klas bij Paul (een neppe bakker, zo zegt mijn leraar) wat gegeten. Een Amerikaans, Brits, Nederlands en Oosterijks meisje. Was heel gezellig totdat we tijdens ons toetje werden verstoord door het geluid van ongeveer 4 politiewagens. Ongeveer 50 meter naast ons was namelijk een verdachte bus (waarschijnlijk achtergelaten tas in de bus) gesignaleerd. Letterlijk de hele straat werd afgesloten en ook het nabije metrostation. Eigenlijk mochten alleen wij blijven zitten (we zaten buiten) en voorderest moest iedereen de straat verlaten. Eerst gewoon blijven zitten maar uiteindelijk werd een van de meisjes een beetje bang en zijn we maar weg gegaan. Nouja dit gebeurt eigenlijk ongeveer elke dag wel ergens in Parijs en 99% van de keren is het natuurlijk helemaal niks maarja wel goed dat ze er iets aan doen. Verder moest ik vrijdagavond oppassen omdat M en C uiteten gingen (wat ze opzich wel redelijk vaak doen). Nouja prima, ik hoef eigenlijk niks anders te doen dan normaal alleen de babyphone mee te nemen naar mijn kamer.

Zaterdag uitgeslapen en daarna naar Jardin du Luxembourg geweest. Was daar al eind zomer geweest en toen was het al echt mooi, maar nu in de herfst wauw! Heb er even rondgelopen en mijn boekfranse kinderen gooien niet met eteneindelijk uitgelezen. Daarna ben ik richting de Notre dame gelopen. Ja ik weet het, ik kom daar heel vaak maar ik vind het echt een hele leuke wijk en ik ken nu al een groot stuk van die wijk! Je hebt daar ook wel hele leuke winkeltjes en gezellige eettentjes. Nu ik deze wijk ken vind ik dat het tijd wordt om weer een andere wijk te kiezen en daar dan vaker heen te gaan. Misschien wel de monmartre. Dat is wel even met de metro maar wel een super mooie wijk! Nouja ik kijk nog wel. Toen ik thuis kwam was de familie er niet dus maar even paar uurtjes series teruggekeken. Daarna voor de tv gekeken en Dance with the stars gekeken, wat hier op de eerste zender dus voor ons npo 1 wordt uitgezonden! Hier kijkt iedereen daar naar. Ik zou daarna eigenlijk uitgaan op de Champs-élysees met Jordyn en Sofia maar dat ging niet door. Uiteindelijk met Jordyn en een andere canadeze en finse vrienden van haar wat gedronken en gewoon weer redelijk vroeg thuis gekomen.

Zondag beetje uitgeslapen en daarna weer naar Hillsong geweest. Ik was een beetje laat dus had best een slechte plek maarja maakt niet zo veel uit. Daarna even ergens geluncht en naar centre pompidou geweest. Het zou gratis zijn op die dag (het is een museum voor moderne kunst). De entree was gratis maar alle exposities kostte wel geld dus snapte ik niet helemaal waar ik dan wel heen kon gaan. Ik kon wel helemaal naar boven om daar echt een prachtig uitzicht te zien! Heb hier al wel echt mooie dingen gezien hoor. Raphael was zondag ziek dus het gezin bleef de hele dag een beetje thuis. Ik ben daarna ook rustig thuis gebleven en even vroeg gaan slapen.

Maandag werd ik perongeluk pas laat wakker en kreeg ik 10 minuten later een berichtje van C. Ja Raphael is ziek dus zou jij hem willen ophalen en op hem willen passen de hele dag. Nouja natuurlijk moet ik dat doen want ik ben natuurlijk de au pair. Had er niet heel veel zin in maar goed er zat niks anders op. Hij was wel echt ziek eerst en heeft toen ook een poosje geslapen maar in de namiddag was hij al weer helemaal beter en sprong hij door de kamer. Hij was wel teleurgesteld dat zijn moeder er niet was om zijn temperatuur op te meten. Hij heeft de laatste tijd wel vaker dat hij heel erg kan huilen als ik zeg dat zijn ouders pas laat thuis komen en ik hem dus op bed moet leggen. Dat snap ik ook wel want buiten het weekend ziet hij zijn ouders niet heel veel. En net als over zijn ouders is hij alleen maar nieuwschierig in mij als ik er bijvoorbeeld niet ben. Volgens zijn ouders vraagt hij dan de hele tijd waar ik ben en wanneer ik terugkom. Gelukkig kwam C wel redelijk vroeg thuis voor haar doen en was hij weer helemaal tevreden.

Dinsdag weer naar school geweest, en nu was wel weer iedereen er. Dat ene Duitse meisje uit mijn klas waar ik al eens eerder over vertelde heeft nu besloten om tegen mij Duits te gaan praten tijdens de les omdat ze denkt dat ik alles kan verstaan wat ik zeg. Nouja goed ik lach maar vrolijk mee maar probeer het een beetje te vermijden. Tijdens de pauze begon een meisje uit mijn klas er oppeens over dat onze school misschien gaat sluiten want zij had namelijk een brief gekregen. Iets met geldproblemen. Eerst dacht ik dat het niet zo serieus was maar later bleek het wel echt serieus te zijn. Weer echt een enorme tegenvaller! Deze school begon met net echt heel erg te bevallen en ik zou niet weten of ik nu nog een andere school kan vinden want veel au pair scholen zitten al vol. Maar bovendien heb ik ook al voor het hele jaar betaalt en ben ik bang dat ik mijn geld nu niet terug ga krijgen en dat ik niet eens meer een andere school kan betalen. Echt heel erg balen maar ja het is nog niet 100% zeker maarja alsnog. Dit was gewoon voor mij de dichtsbijzijnde school en echt super makkelijk te bereiken. Gelukkig zei M dat hij een advocaat heeft en dat als zij mijn geld niet teruggeven hij er wel voor gaat zorgen dat het geld terugkomt. Nouja 1 zorg minder maarja ik hoop alsnog dat het goed komt. Omdat ik nu al een paar tegenslagen heb, heb ik nu wel voor het eerst gehad dat ik een beetje terugwil naar mijn familie en ook vooral vriendinnen in Nederland. Niet dat ik nou moest huilen omdat ik terugwilde maar ik je verlangt er gewoon een beetje meer naar dan normaal om weer terug te gaan. Ben ik absoluut niet van plan hoor, geen zorgen maar het is meer dat alles de laatste tijd een beetje tegenzit. Gelukkig heb ik een super leuke familie hier en die ga ik ook echt niet in de steek laten.

Dinsdagmiddag na school met Live naar een theezaakje geweest! Was echt heel klein en super cute! Heel leuk, die gaat dus zeker in mijn boekje van leuke dingen in Parijs. Verder was Raphael ook heel erg moeilijk en wilde absoluut zijn eten (crepes, die gewoon super lekker waren) niet opeten. Heeft dus ongeveer een uur aan tafel gezeten zonder 1 hap te nemen. Toen ik zei dat als hij nu zijn eten niet opat hij meteen naar bed moest (avant paul) moest hij huilen en begon hij een beetje te eten. Ook Paul was weer heeel lastig in de douche dus het was een beetje een tegenvallend dagje.

Vanmorgen ook weer wakker geworden met stom bericht. Iedereen waarschijnlijk die dit leest... Want Donald Trump is namelijk president geworden. En velen van jullie zullen denken wat weet zij daar nou weer van af. Niet super veel dat geef ik toe, maar ja ga volgend jaar niet voor niets politicologie studeren dus ben er zeker wel geinteresserd in. Op het Franse nieuws werd er niet zoveel over gezegd dus heb de NOS maar opgezet. Vind het niet echt een slimme keuze en het zegt misschien ook genoeg over de Amerikanen als zoveel mensen op zo'n man stemmen. Heel veel christenen ook, iets wat ik echt totaal niet snap eerlijk gezegd (al was hij natuurlijk wel tegen abortus). Maar ik denk niet dat dit nou een geschikte man is. Nou was Hilary Clinton ook niet de beste en misschien heb ik mij te veel laten overtuigen door de Amerikaanse au pairs hier die allemaal voor Hillary waren maar ik ben hier niet echt blij mee. Haha nou zo dat heb ik ook weer even gezegd. Moet nu weer weg om Raphael naar de gym te brengen en ik zie er meer dan ooit tegenop om die berg op te gaan fietsen (het regent). Het wordt hier ook langzaam koud maarja dat betekent ook dat Raphael zijn dikste kleren aandoet en het nog zwaarder wordt om hem omhoog te tillen. Maarja moet er snel van door want dan kan ik nog een beetje uitrusten...

Bisous,

Janne

Van <http://www.reismee.nl/beheer/verhalen/add/>

Reacties

Reacties

Annet

Hoi Janne, ik lees je berichten graag en ik kan me voorstellen dat je de contrasten tussen opvoeding daar en hier goed merkt. Pluim voor je ouders zeker!Meestal zijn kinderen wat hangerig, ziek en onvoorspelbaar in gedrag als ze gaan groeien. Niet te druk over maken, een knuffel en een compliment doen vaak wonderen. En geef jezelf ook een groot compliment, je bent er en weet steeds te genieten van kleine dingen. Tot gauw.

Conny

Ha Jantje, wat een tegenvallers voor je de laatste tijd.. Dat valt niet altijd mee. Ik vind je wel een bikkel hoe je jezelf weer moed in praat en toch vol wil houden! Heel stoer van je! Heel veel succes en een knuffel van ons!

Jolijn

heee jan,

Keep it up girl! (: Ondanks die tegenvallers vind ik t wel onwijs leuk om al die verhalen te lezen van je (: Nog een paar weken dan ben je weer 2 weken terug in Nederlandd (: Paul en Raphael zijn waarschijnlijk heel bij met je!

Kus Jolijn

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!