1,5 maand in Frankrijk

Hallo iedereen,

Zoals je misschien gemerkt hebt ben ik vorige week woensdag vergeten een verhaal te schrijven op mijn blog... Vandaar dat ik nu alles maar in 1 keer vertel!

Ik ben nu al meer dan anderhalve maand (!!) in Parijs en het bevalt me nog steeds erg goed! Ik zit tenslotte in een van de grootste steden van de wereld en daar valt natuurlijk altijd genoeg te beleven. 1,5 week geleden kwam ik in contact met een canadees meisje. Ze vroeg of ik een keer wilde afspreken omdat ze erg dichtbij woonde (Anthony) en daar zei ik natuurlijk geen nee op. Vind het altijd al wel interessant om mensen te leren kennen die niet uit europa komen en zo ook hele andere gewoonten hebben. Ze vroeg of er ook een mexicaanse vriendin van haar mee mocht komen. Maar natuurlijk! Uiteindelijk op een donderdag besloten om naar het louvre te gaan. Want ja was al 1 maand in Parijs en had de mona lisa nog niet eens gezien (oh oh). Nou eigenlijk was ik nog helemaal niet in een museum geweest dus was wel eens tijd om te gaan. Was heel erg gezellig maar toch ook gek dat meiden van ongeveer dezelfde leeftijd toch zulke andere gewoonten en levensstyle hebben. Na veel praten en niet echt veel kijken naar de prachtige schilderijen en beelden kwamen we dan eindelijk bij de mona lisa. Ja ik zeg eindelijk want het louvre is zo groot dat als je alles wilt bekijken (30 seconden per kunstwerk) ben je meer dan 57 dagen kwijt. Dus ja het was een zoektocht maar we waren niet de enige die naar de mona lisa zochten natuurlijk. Daar sta je dan in een zaal met super veel mensen en echt een piepklein schilderijtje. Valt toch een beetje tegen dan... kijk de nachtwacht daar staan ook super veel mensen te kijken maar die kan je tenminste nog zien. Toch wel gaaf om haar een keer in het echt te bewonderen. Daarna in een heel leuk straatje geluncht op de trappen voor een of andere kerk (voor diegene die gossip girl kijken het lijkt op die trappen). Aan het eind van onze meeting vroegen Jordyn en sofia (canadees en mexicaan) of ik de volgende dag mee wilde naar een studentenfeestje in de buurt. Natuurlijk wilde ik graag mee want was al heel lang niet meer naar een feestje geweest en dat is toch vervelend als je je vriendinnen in Nederland de hele tijd ziet snapchatten dat ze op feestjes zijn. Bovendien leek het me ook wel leuk om mensen te leren kennen die geen au pair zijn, de ultieme kans dus. De volgende dag na mijn werk mij snel klaargemaakt en naar het station gegaan. Was een super leuk feestje met heel veel internationale studenten van echt overal uit de wereld. Toen ik aan een mexicaanse jongen vertelde dat ik uit Delft kwam kende hij gek genoeg (bijna elke buitenlander kent alleen Amsterdam) Delft en wist hij van de Tu en dat soort dingen. Hij kende zelfs Willem van Oranje. Toen hij vroeg wat ik van mexico wist moest ik hem helaas teleurstellen want weet niks meer dan samba's en zo'n grote hoed.. maarja grappig dat iemand die uit de andere kant van de wereld komt dan toevallig weet waar Delft ligt. Daarna nog naar een feestje geweest in St michel. Hele leuke avond gehad maar het was nog beter geweest als ik de volgende ochtend kon uitslapen.. maar nee ik had gewoon een au pair brunch van 10 tot 1...

Op de au pair brunch heb ik weer een paar nieuwe au pairs leren kennen waaronder alle Nederlandse au pairs in Parijs. Super leuk en ook echt hele aardige contactpersonen van de au pair organisatie. Daarna weer mijn bed ingedoken en 's avonds een beetje met de familie doorgebracht. Er kwamen weer vrienden langs van M en C. Het valt me op dat echt al een paar fransen die ik heb ontmoet Nederland en Denemarken door elkaar halen... Het is me nou al een paar keer gebeurd en ik begrijp niet waarom.

Zondag naar hillsong geweest wat echt erg leuk was. Ga er zeker nog wel een keer heen want er waren ook hele vriendelijke mensen! Maar je wordt hier zelfs bij de kerk gecontroleerd of je geen vreemde spullen bij je hebt... 's Avonds met josselin afgesproken (een jongen van mijn uitwisseling in de 4e klas die nu in Parijs woont). Was super gezellig maar ook gek want het was heel lang geleden dat ik hem voor het laatst gezien had. Hij woont echt vlakbij de eiffeltoren en betaalt volgensmij 2000 euro per maand voor een kleine woonkamer, slaapkamer en keuken (zijn ouders dan). Maarja dan woon je wel dichtbij de eiffeltoren he..

Van de week nog met Pia en Live afgesproken. Dit zijn wel de twee au pairs waar ik ongeveer het meeste mee omga denk ik. Was ook weer gezellig net als altijd. Ik merk wel dat sommige au pairs echt wel veel moeite hebben met het in Parijs wonen. Ze vinden het wel leuk maar missen thuis zo erg dat ze er niet echt van kunnen genieten. Ik ken het gevoel wel een beetje want toen ik in London zat had ik ook wel een beetje heimwee maar nu eigenlijk totaal niet. Tuurlijk mis ik iedereen wel en denk ik soms pff kon ik maar ff thuis zijn maar ik heb me er gewoon op ingesteld dat ik hier 11 maanden zit en dat ik niet van plan ben om eerder naar huis te gaan. Ook heb ik nog niet gehad dat ik echt echt naar huis wilde gaan. Ik denk dat dat oa komt omdat M en C gewoon super aardig zijn en me erg op me gemak stellen. Het is natuurlijk niet altijd makkelijk met de kinderen (waar je soms best een beetje van baalt) maarja dat hoort erbij. Ik heb er nu een soort van gewoonte van gemaakt om na school/ crèche naar de speeltuin te gaan, daar een uurtje te blijven spelen, dan weer naar huis, in bad/douche, even spelen, daarna eten dan paul naar bed brengen en dan Raphael. Gaat de ene dag beter dan de ander maar ik begin er wel echt aan te wennen.

Verder is mijn school deze week begonnen (ben nu al 3 keer geweest). Toch wel even wennen weer maar vooral omdat de Fransen gewoon anders zijn dan de Nederlanders. Komen net ietsje te laat en zijn gewoon een beetje chaotisch (tenminste mijn leraar). De eerste week zaten we met 19 in de klas maar vandaag zijn we gelukkig opgesplitst in 2 klassen. Ik zit wel bij Pia in de klas maar niet bij 3 andere meiden die ik op school had leren kennen en die ook wel heel leuk zijn! Maarja die zie ik dan na school wel weer. Het is opzich wel moeilijk want ook na de splitsing van de klassen zit ik bij veel spaanstaligen in de klas en dat is oprecht heel moeilijk om te verstaan. Zij hebben zo'n sterk spaans accent dat als zij frans praten het gewoon op spaans lijkt. Ze zijn wel goed in frans want ze gebruiken erg moeilijke woorden die ik soms totaal niet begrijp maarja.. Ik moet er denk ik wel hard aan werken. Verder zit er echt 1 vreselijk irritante duitser bij mij in de klas die met een andere duitser echt keihard in het duits door de les gaat praten waar ik me echt verschrikkelijk aan kan irriteren.. Maarja daar moet ik me maar overheen zetten want zit waarschijnlijk nog een jaar bij haar in de klas.

Voorderest niet heel veel gekke dingen meegemaakt omdat ik door school veel minder tijd heb om dingen te ondernemen! Maar dat vind ik niet erg want heb alsnog tijd genoeg

Met mijn teen gaat het trouwens erg goed en hoef nu ook geen verband meer te dragen! Ik ga morgen naar de dokter om een laaste rontgenfoto te maken en ik hoop dat ik dan over een maand weer kan voetballen.

Trouwens ik zie jullie reacties op mijn blog allemaal wel maar ik weet nog niet hoe ik erop moet reageren, maar iniedergeval heel lief en leuk dat jullie nog aan mij denken!

Ik ga snel afsluiten want moet over 10 minuten voor de schooldeur staan om Raphael op te halen... Ohja Paul is vandaag trouwens 2 geworden maar we vieren het pas op zaterdag.

Nou tot de volgende keer (ga proberen het niet te vergeten deze keer)

Bisous,

Janne

PS: ik zal ook wat foto's uploaden voor op mijn blog!

week 5 :)

Bonjour!

Nog even snel tijd om mijn blog bij te werken voordat ik Raphael naar turnen/ gymnastiek ga brengen. Dus even mentaal voorbereiden om zometeen de berg weer op te gaan met een kind achterop dat roept: 'TRAPPEN TRAPPEN!!'. Bovendien is het ook bestwel weer warm hier dus dat wordt nog wat...

Afgelopen donderdag ben ik met Live (de noorse au pair) naar een typisch frans straatje (volgens haar hostparents) gegaan omdat we allebei wel wat meer wilden zien van Parijs dan alleen de Eiffeltoren en de Notre Dame. Ook mooi natuurlijk maar moet toegeven dat ik die nu wel gezien heb. Hoewel ik er nog wel van kan genieten als ik bijvoorbeeld in een park of straatje ben en vanaf daar de eiffeltoren in de verte kan zien. Was best een leuk straatje maar behoorlijk dicht bij de eiffeltoren en daarom ook behoorlijk duur. Toch maar even een theetje van maarliefst 6 euro wezen drinken. Ik neem altijd thee want je krijgt hier altijd een soort van theekannetje waaruit je dan iniedergeval nog 2/3 kopjes kan halen. Maar goed het blijft gewoon water met een smaakje voor 6 euro. Was wel erg gezellig verder! Daarna de kids weer opgehaald van school, gekookt etc.

Ik merk dat Raphael wel steeds meer aan mij gaat wenen. Natuurlijk luistert hij niet altijd maar het gaat wel een stuk beter en hij is ook vaak heel blij om mij te zien (uit school of als ik in het weekend terugkom uit Parijs). Met Paul gaat het met ups en downs haha... Hij is soms heel blij om me te zien maar soms rent hij gewoon weg bij de crèche omdat hij dan niet met mij mee wilt naar huis. Dat is wel een beetje akward omdat alle andere kinderen hun ouders ongeveer omverlopen van blijdschap maarja. Thuis is hij meestal gewoon heel chill hoewel hij Raphael soms wel slaat als hij het ergens niet mee eens is.

Vrijdag had ik weer met Pia afgesproken om te gaan shoppen. We wilden allebei graag naar de brandy melville en subdued dus hadden we uitgezocht waar dat was (heel dichtbij) en gingen daarheen. Toen we aankwamen bleek het echt een heel gezellig typisch frans/ parijsachtig straatje te zijn. Of nouja straat, er waren best veel winkels en je kon er prima shoppen. In London of Amsterdam heb je echt 1 grote shopstraat (oxfordstreet/ kalverstraat) maar dat is hier niet zo. Je hebt gewoon verschillende straten waar veel mensen komen maar waar het lang niet zo druk is als in die andere steden. Ook nog een heel leuk bakkertje gespot waar tot aan buiten de rij stond! Daarna weer naar huis gegaan. Paul was vanaf de crèche af aan al in een erg slechte bui. Toen ik hem wilde verschonen ging hij oppeens keihard huilen en dat ging ongeveer 20 minuten lang door. Uiteindelijk werd hij wel stil (nadat ik echt alles had geprobeerd) in bad maar het was vreselijk. Hij krijste echt keihard wat ik ook beetje beschamend vond voor de buren want wat zullen ze wel niet denken (dacht ik).

Zaterdag ben ik een dagje met de familie gebleven en aan het eind van de middag naar een groot winkelcentrum gegaan. We zouden er 15 minuten over moeten doen maar hebben er uiteindelijk 1 uur over gedaan omdat er nogal lange files waren. Eenmaal aangekomen zag ik ook dat er een ikea was dus dat is iniedergeval leuk om nog een keer heen te gaan. Verder was er ook een soort van show met een aap die van alles kon (zoals schilderen) dus dat was ook erg grappig om te zien! Zaterdagavond had ik met een Nederlandse au pair afgesproken om wat te gaan drinken in het 5e arrondissement. Echt een hele leuke gezellige plek! Best een chique wijk maar toch heel gezellig. Vanaf daar helemaal naar chatelet gelopen en daar weer op de metro gestapt. Was een heel gezellig avondje maar toch gek om met iemand die echt naast je zit weer nederlands te praten (want dat was alweer een maand geleden).

Zondag heb ik met een groot groepje van 8 andere au pairs iets gedaan. We zouden eerst gaan picknicken maar omdat het slecht weer was zijn we maar naar een creperie gegaan. Ook erg lekker natuurlijk, en typisch frans! Daarna met zijn alle naar Ainsi va la vie (film) gegaan wat ook erg leuk was. 's Avonds weer naar huis en lekker op tijd gaan slapen. Ben maar weer verder gegaan met gossip girl zodat ik me niet hoef te vervelen!

Maandag moest ik thuis blijven van M omdat er een pakketje zou aankomen. Ik wilde eigenlijk nog wel wat doen maar het pakketje zou pas rond 2 aankomen. Dus heb de pannekoeken die ik van mijn moeder had gekregen (de mix) gemaakt en heel holland bakt terug gekeken! Om 2 uur was er nog niks binnen dus ik M gesmst. Bleek de koerier al om 11 uur lang te zijn geweest terwijl ik toen in de douche stond. Vervelend want daardoor had ik dus weer niet echt iets kunnen doen! Ohja side note; sinds donderdag kan ik alweer op mijn normale schoenen lopen!! Helemaal blij natuurlijk

Dinsdag had ik weer met Pia afgesproken om niet echt ergens heen te gaan maar gewoon een beetje thuis te chillen en thee te drinken. Was wederom erg leuk en ik ben echt blij dat ik al een paar (waarvan pia dan echt een goede) vriendinnen heb gemaakt! Ik denk dat dat zeker belangrijk is omdat je wel gewoon mensen van je eigen leeftijd nodig hebt. Ook is het dan fijn om gewoon even engels te praten omdat ik daar helemaal niet bij hoef na te denken wat bij het frans nog wel een beetje het geval is. Maar gelukkig begint mijn school volgende week dinsdag!

Vandaag wilde ik wel echt wat doen voordat ik om 12:00 Raphael weer van school moest halen. Dus besloot ik naar jardin du Luxembourg te gaan. Was er nog nooit geweest en het is best dichtbij mijn huis dus dacht waarom niet! Nou wauw wat een prachtig park is dat! Best groot en echt heel mooi met heel veel bomen een een groot kasteel. Daar het boek 'Franse kinderen gooien niet met eten' gelezen. Het boek gaat erover dat Franse kinderen vergeleken met andere kinderen heel goed opgevoed zijn (tenminste heel rustig etc. en hoe dat komt). Gaat hier wel vaak anders maar toch leuk om te lezen vooral omdat ik het zaterdag als pakketje binnen had gehad van Marianne met allemaal leuke dingetjes uit Nederland. Heel lief!

Ben blij dat ik het hier nog erg naar mijn zin heb.

Bisous,

Janne

week 4

Hallo!

Weer even een update vanuit Frankrijk. Ik zit hier nu al 3,5 weken (bijna een maand al!!) en ik denk dat ik nog nooit zo lang van huis ben geweest. Maar dit keer vind ik het niet vervelend want ik weet dat ik hier nog 10 maanden zit en niet snel naar huis zal gaan. Gelukkig heb ik tot nu toe geen heimwee gehad. Al was ik afgelopen vrijdag wel een beetje down want het was de tweede dag dat ik niks kon doen (mijn teen is gebroken voor diegene die het gemist hebben). En ja, ik zit wel in Parijs dus het liefst doe ik dan gewoon elke dag wat, ook om verveling tegen te gaan natuurlijk! Nou had ik donderdag (gelukkig?) wel een speciale schoen gekregen om op te lopen dus de kinderen ophalen was dit keer geen probleem! Zoals ik al had gezegd is de schoen gewoon echt heel lelijk (mijn moeder lachtte mij keihard uit op skype toen ze de schoen zag dus dat zegt genoeg denk ik) en na 5 minuten vol schaamte over die schoen zette ik mijzelf er maar overheen en ging er toch maar mee naar buiten. Niet dat ik een keuze had want ik moest de kinderen ophalen en ik wilde bewijzen dat het geen probleem was om op de kinderen te passen met een gebroken teen. Nou de eerste persoon die ik tegen kwam opstraat staarde al naar mijn schoen alsof zij nog nooit zoiets lelijks had gezien. Nouja joh gelukkig loop ik niet in delft dacht ik, want anders had ik me nog veeel erger geschaamd. Eindelijk bij school aangekomen kwam raphael al aangelopen en liet hij gelijk aan al zijn neefjes en nichtjes zien wat voor grappige schoen ik had. Daarna Paul opgehaald en dat verliep gelukkig allemaal prima! Want achter de kinder wagen loop ik er niet bij als lucile van lingo (want zo zag het er aan het begin uit, en dan ook nog eens met lelijke schoenen). Thuis gewoon rustig gespeelt. Het ging wel prima al maakte Raphael er soms wel gewoon gebruik van omdat hij wist dat ik niet snel was. Maar aan de andere kant hielp hij me soms ook heel lief dus het viel allemaal wel mee. Wat wel vervelend was de eerst dagen na de breuk is dat door de sterke pijnstillers die ik slikte, ik me heel duizelig en misselijk kon voelen. Maarja dat was gelukkig niet waar de kinderen bij waren.

Zaterdag heb ik uitgeslapen en ben ik daarna Parijs ingegaan omdat ik toch vond dat ik dingen moest doen. Ben naar Galerie de lafayette geweest en had van Carolin gehoord dat er op het dak een prachtig uitzicht was over Parijs. En dat was er zeker! Weer wat anders dan vanaf de eiffeltoren omdat je nu de eiffeltoren ook gewoon kon zien. Daarna ben ik naar Parc des tuliers gegaan omdat ik dacht dat dat minder touristisch was maar dat viel reuze tegen. Het is een mooi park en je ben dichtbij het louvre maar veel te veel touristen en echt heel erg druk! Nu ik alle touristische trekpleisters al heb gezien wil ik ook wel naar dingen waar echte Parijzenaars heen gaan. Gelukkig ga ik morgen (donderdag) met live naar een aantal leuke plekjes in Parijs. Haar host parents kennen de hele stad dus hebben haar een paar leuke plekjes aangewezen! Voorderest niet zoveel gedaan op zaterdag want was daarna heel erg moe van het lopen. Omdat die schoen zo'n hoge hak heeft krijg ik nog wel eens spierpijn in mijn andere been maarja so be it.

Zondag had ik weer met Pia afgesproken (dit ging donderdag niet door omdat ik dus niks kon). Was weer heel gezellig, zijn weer naar Marais geweest en een beetje in die omgeving (waar ik dus echt heel vaak kom, is vlakbij notre dame). Nou was er wel weer wat schokkends want er was dus vlakbij de notre dame een busje vol gas gevonden. Nouja gelukkig is het busje gevonden denk ik dan maar! Ik voel me niet onveilig ofzo in Parijs want er is genoeg bewaking op straat. Tot ongeveer 4 uur daar gebleven en daarna weer naar huis gegaan. Ook zondag niet veel gedaan omdat het gewoon belangrijk is om ook even rustig aan te doen zodat ik over een week ofzo weer alles kan doen (behalve voetballen natuurlijk).

Maandag wilde ik eigenlijk naar school gaan om mijn niveautest te doen maar ik was door mijn wekker heen geslapen dus was helaas te laat (dit gebeurt mij serieus nooit). Ik weet het heel saai voor de blog maar ook maandag heb ik niet veel gedaan. Omdat het me beter leek om een dagje complete rust te behouden voor mijn teen. Ik baal er natuurlijk wel enorm van want ik wil gewoon dingen doen. Alles ging ook goed met de kids behalve met Paul. Hij was erg moe en wilde niet mee naar huis komen van de crèche. Ook thuis had hij nogal stemmingswisselingen (wat normaal blijkt te zijn als hij moe is). Dus vroeg naar bed gebracht en omdat C laat was Raphael ook. Normaal vind hij mijn voorleeskunsten niet echt indrukwekken (heb nog eens moeite met het uitspreken van sommige woorden) maar dit keer leek hij onder de indruk (was ook een makkelijk boek) maar yess! Ook weer in de pocket. Ik kreeg een 9 van hem voor frans.

Dinsdag had ik mijn wekker vroeg (8 uur haha) gezet en ben ik naar mijn franse school gegaan voor de test. Gelukkig was ik op tijd en werd ik in een lokaal gezet met een andere au pair (ik denk amerikaans). De test ging wel redelijk denk ik. Ook gaf het me wel zelfvertrouwen toen ik haar hoorde praten want in tegenstelling tot de duitsers kunnen amerikanen echt geen frans. Volgensmij leren ze dat ook niet op school dus alleen maar respect dat ze wel die lessen gaat volgen natuurlijk. Je hebt niveau A0, A1, A2, B1 en B2 op deze school waarbij A0 het minst goed en B2 het best. Ik werd ingedeeld in B1, dus daar was ik zeker tevreden mee. Waarschijnlijk kom ik nu ook bij Pia in de klas. Daarna weer naar huis gegaan en geluncht. En omdat ik nu iets gedownload heb op mijn computer kan ik weer Nederlandse programma's terugkijken! Dus heb even expeditie robinson en heel holland bakt terug gekeken. Van heel holland bakt tot mijn verbazing nog wat frans geleerd. En 's avonds is eindelijk (heb er maarliefst 3,5 week op moeten wachten) mijn ov kaart binnen gekomen. Dus kan nu overal heen reizen en dat maakt alles een stuk makkelijker!

Woensdag (vandaag) zit Raphael maar tot 12 uur op school. Ik werd al lekker vroeg wakker omdat de kids al om half 8 al in de tuin aan het spelen waren. Daarna beetje opgeruimt en rustig aangedaan. Omdat ze hier warm eten voor lunch besloot ik dat vandaag ook maar te doen, en dit keer net met pain au chocolat (heb besloten dat ik dat maar 1 keer per week mag eten). Dit keer ben ik bij een aziatisch tentje eten gaan halen (soort van chinees ofzo). Gewokte groenten, vlees en rijst gegeten (volgensmij wel gezond). Heb daarna Raphael van school gehaald maar hij was niet erg te genieten. Omdat hij zo graag naar zijn neefje wilde maar ik geen idee heb waar die woont. Dus ik zei nee dat kan niet, misschien een andere keer. Nou rent de jongeman gewoon rustig weg dus ik daar met mijn achtelijke schoen achteraan gerend. Maar daarna deed hij het weer en liep hij bijna door rood. Toen ben ik wel even boos geworden en dat vond die niet erg leuk. Dus in plaats van het park nu thuis en hij is nu gelukkig erg rustig.

Met mijn teen gaat het al veel beter! Ik gebruik ook al een paar dagen geen pijnstillers meer. Helaas lukt het me nog niet om in sneakers te komen maarja dan nog maar een weekje met de schoen er zit niks anders op. En mijn moeder is vandaag jarig dus van harte gefeliciteerd (heb dat natuurlijk al gedaan maar nu ook op mijn blog).

Tot de volgende keer!

Bisous,

Janne

week 3!!

Hallo!

Week 3 alweer van mijn avontuur in Parijs. Donderdag 1 september was het weer tijd voor school ook wel 'la rentrée'. Hoewel Paul al sinds maandag tot half vijf op de crèche zat werd het nu ook voor Raphael tijd om naar school te gaan. Volgensmij gaat Raphael nu naar groep 3 - maar dat weet ik niet zeker omdat het systeem hier anders is- en hij was er maar al te enthousiast over! Gelukkig maar, want nu heb ik overdag meer tijd voor mijzelf en om bijvoorbeeld met andere au pairs af te spreken. Omdat ik de kinderen niet naar school hoef te brengen (mits ze op tijd wakker zijn) kan ik eigenlijk uitslapen tot 4 uur als ik zou willen. Om niet al te lui te worden sta ik dus maximaal om 9 uur op. Helaas moest ik er donderdag nog eerder uit omdat ik (wat natuurlijk wel heel leuk was) met een andere au pair had afgesproken. Ze woont toevallig ook in hetzelfde plaatsje als ik dus we hadden bij het station afgesproken. Carolin (au pair) komt uit Duitsland en is volgensmij even oud als ik ben. Het was voor haar de eerste keer in Parijs de locatie van bestemming was daarom natuurlijk niet geheel onverwacht: de eiffeltoren. Gelukkig was ik daar al een keer in mijn eentje heen gegaan dus ik wist de weg. Toen we aankwamen bleek het helemaal niet druk te zijn dus (en omdat het heel mooi weer was, geen wolkje aan de lucht) besloten we de eiffeltoren op te gaan. Natuurlijk stonden we alsnog ongeveer een uur in de rij maar goed het uizicht was het wachten wel waard. En omdat het dus zo mooi weer was konden we ook mooie foto's maken! Daarna weer rustig naar huis gegaan om de kinderen op te halen. Eenmaal bij Raphael's school hoefde ik niet lang meer te wachten tot hij kwam. Al gelijk kon ik zien dat hij erg moe was ( het is ook niet niks tot kwart over 4 op school) dus ben maar snel naar de crèche gegaan om Paul op te halen. Daarna nog even in het park gespeeld en daarna weer zoals altijd: in bad, eten koken, eten en naar bed brengen. Dat ging dit keer zonder problemen omdat Raphael heel rustig was.

Ook vrijdag moest ik vroeg mijn bed uit omdat ik met nog een andere au pair had afgesproken! Ook deze au pair komt uit Duitsland en is van dezelfde leeftijd als ik. We zitten op dezelfde metrolijn om naar Parijs te komen dus we hadden in de laatste cabine afgesproken. Al vanaf het begin was het echt heel erg leuk! Met Carolin was het ook erg leuk maar daar had ik toch minder een klik mee. Ook Pia was nog nooit in Parijs geweest en daarom vroeg ze meteen of ik naar de eiffeltoren wilde gaan. Ehh oke dan maar.. En zo stond ik dus ook vrijdag voor de derde keer op rij bij de eiffeltoren. Maar goed, nog steeds leuk om te zien natuurlijk. Hierna hebben we nog wat gegeten bij de Notre Dame (nogal goedkoop daar). Daarna weer naar huis gegaan, kinderen opgehaald etc. Ging ook vrijdag allemaal prima!

Zaterdag heb ik niet heel veel gedaan eigenlijk. Ik besloot met het gezin mee te gaan naar een picnick met verschillende vrienden van M en C. Dit was wel leuk maar voel me vaak toch een beetje overbodig in dat soort situaties omdat ik vaak niet echt met hun gesprekken kan meepraten en de kinderen zichzelf wel vermaken. Maar goed, was wel gewoon erg gezellig! Ook 's avonds niet heel veel gedaan eigenlijk. Zondag kwam ik pas laat mijn bed uit. Toen ik eindelijk aangekleed etc. was stond de broer van C en zijn gezin (met 5 kinderen!) op de stoep voor een bbq. Was heel erg gezellig hoewel de schoonzus van C dacht dat ik uit Denemarken kwam en daar verschillende vragen over stelde (wat ik al een beetje vreemd vond). Ze vroeg bijvoorbeeld; 'Is het in Denemarken even laat als in Frankrijk?' 'Eh ja volgensmij wel ja'. Ook dacht ze dat ik vaak niet begreep wat zij zei en ging nadat ik het allang begrepen had het met alle goede bedoelingen nog een keer in het Engels vertalen. Daarna ben ik weer Parijs ingegaan om wederom een Duitse au pair te ontmoeten. Ook Jette was heel erg aardig en daar heb ik een theetje mee gedronken (van maarliefst 5,50 maar hee wel uitzicht op de notre dame).

Maandag besloot ik om een dagje in Bourg-la-Reine te blijven omdat ik ongeveer elke dag al weg was geweest. Ook regende het dus had ik niet zoveel zin om naar buiten te gaan. Heb niet zoveel gedaan die dag, gewoon even een dagje helemaal niks. Ohja heb wel met Bente en Gwen geskypt (kan nu ook met meerdere mensen tegelijk skypen). Ook de kinderen waren rustig en heb eigenlijk niet zoveel bijzonders meegemaakt die dag.

Dinsdag ben ik wel Parijs ingegaan en had ik afgesproken met een Noorse au pair. Weer eens wat anders dan al die duitsers. Was ook weer heel erg gezellig en we hebben nu een soort groepswhatsapp gemaakt met een paar au pairs zodat we ook dingen met een groep kunnen doen. Erg leuk! Na school wilde Raphael absoluut niet naar het park want hij was moe en hij vond dat het slecht weer was voor het park. Thuis hebben ze even rustig gespeelt, daarna een douche, daarna eten en daarna slapen. Het gaat nu wel beter met Raphael sinds hij op school zit want hij is daarna niet meer zo druk.Maar nog steeds is het soms zo dat hij niet luistert maar nu weet ik een beetje wat ik moet doen en is het ook zo weer opgelost.

Ohja, wel kwam ik erachter dat de meeste Duitse meisjes beter Frans spreken dan meiden uit andere landen. Dit komt niet alleen omdat zij 7 ipv 6 jaar Frans hebben gehad maar ook omdat zij in de lessen alleen maar Frans moesten spreken (wat bij ons gewoon nooit het geval is geweest). Hierdoor voelde ik mijn soms wel een beetje slecht over mijn Frans. Ik begrijp nu het meeste wel maar praten blijft gewoon moeilijk. Ook dat gaat wel steeds beter. Ook denk ik dat het verschil maakt of je jongere of oudere kinderen hebt. Oudere kinderen zien meestal wel als je iets niet begrijpt en leggen het dan rustig uit, terwijl Raphael dit niet echt doorheeft en maar door blijft ratelen. Als ik dan vraag of hij iets langzamer wil praten gaat hij heel overdreven langzaam praten en na 2 minuten zit hij dan weer op zijn oude tempo :). Ik kan dus niet wachten tot eindelijk mijn Franse lessen beginnen want ik hoop dat ik dan echt sneller de taal op ga pakken.

Woensdag.... Woensdag was een hectische dag. 's Ochtends heb ik even rustig ontbeten en dacht eraan om daarna even langs de bakker te gaan voor de lunch en daarna wat kopietjes te maken van mijn paspoort voor de voetbal. Hier hebben veel volwassenen een step, ik weet eigenlijk niet waarom maar ik denk dat dat gewoon makkelijk is. Dus ik dacht ik stap eens op die step naar de bakker. Na twee heerlijke pain au chocolat te hebben gehaald en eindelijk in mijn straat aangekomen struikel ik oppeens met de step (ik struikelde niet maar de step) over een stoepje. Ik lag gelijk op de grond en omdat ik teenslippers aanhad lag mijn ene teen open. Ik schrok eerst nogal maar had gelijk door dat er iets niet goed zat in mijn linker eerste twee tenen. Gelukkig was ik snel thuis maar eenmaal aangekomen werd het helemaal zwart voor mijn ogen (heb ik wel vaker gehad als ik heel veel pijn had). Heb dus maar helemaal in paniek mijn moeder opgebeld (was het eerste waar ik aan dacht op dat moment) omdat ik dacht zij weet wel wat ik moet doen. Daarna de schoonzus van C opgebeld die gelukkig heel dichtbij woont. Ze kon meteen komen dus dat was heel fijn. Ook C kwam naar huis omdat ik natuurlijk op de kinderen moest passen en dat zo niet ging en omdat mijn teen misschien gebroken zou kunnen zijn. Ook C was er redelijk snel en omdat ze arts is kon ze iets regelen waardoor we niet zo lang hoefden te wachten voor een rontgenfoto! Het ziekenhuis is maar ongeveer 5 minuutjes rijden van hier dus we waren er zo! Nog steeds had ik wel enorm veel pijn in mijn tenen en waren ze ook helemaal opgezwollen. Maar niemand dacht dat het echt gebroken was. Totdat de rontgenfoto's binnenkwamen. En ja hoor, mijn grote teen was gebroken (misschien ook de teen ernaast maar dat was niet duidelijk te zien omdat het zo opgezwollen was). Heel erg balen natuurlijk! En omdat het een botje is wat je letterlijk altijd gebruikt bij het lopen zal ik er nog 2/3 maanden last van hebben en kan ik ook niet meer voetballen. Maarja niks aan te doen ook al vind ik vooral het voetballen wel heel erg jammer!

Ik heb nu een hele lelijke (echt niet overdreven) schoen gekregen met een of andere gekke hak eronder waar ik nu 3 (!!

Ik zal jullie wel op de hoogte houden hoe het met mijn voet/teen gaat!

Bisous,

Janne

2e week

Hallo iedereen!

Direct na het schrijven van mijn vorige blog was het gedaan met het 'moment calme'van Raphael. Hij was echt in een verschrikkelijke bui en luisterde totaal niet. Met Paul zal je zoiets waarschijnlijk niet meemaken want die doet ongeveer alles wat je zegt. Maar goed, na ongeveer 10 keer 'non' en 'arrête' heb ik hem naar boven gestuurd. Hier was hij helemaal niet blij mee en hij begon nogal te krijsen. Daarna heb ik (geprobeerd) hem uitteleggen dat ik de baas (le chef) was en dat hij moest luisteren en zo niet dat hij dan geen verhaaltje kreeg vanavond. Nog geen 5 min later was het al weer over met de pret en ging hij gewoon door als ik nee zei. Na het avond eten toen C thuiskwam heb ik het tegen haar gezegd en zij legde hem toen op bed zonder verhaaltje. Dit pikte Raphael natuurlijk niet en heeft ongeveer nog 30 min lang gekrijst in zijn kamer. C dacht dat het door het warme weer kwam. Je kan ook niet echt veel doen met jonge kinderen als het ongeveer 34 graden is.

Donderdag en Vrijdag ben ik s'ochtends weer de stad ingegaan. Donderdag naar de eiffeltoren en vrijdag in de ochtend naar mijn school om een studentenkaart te maken en daarna naar rue rivoli (shopstraat) om wat voetbalspullen te kopen. Om 4 uur moest ik dan weer thuis zijn om de kinderen over te nemen. Die dagen gingen wel goed ookal was het donderdag 37 graden en vrijdag 35 geloof ik.

Vrijdag was wel de eerste dag dat ik dacht mmm waarom heb ik dit ook al weer gedaan? Maar toen ik thuis kwam lag er een grote envelop met allemaal namen en leeftijden van andere au pairs op de tafel dus dat was wel lekker getimed! Ik heb die avond gelijk een paar meiden van ongeveer dezelfde leeftijd gemaild. Gelukkig zit er heel vlakbij (ik denk 10 min) een Duits meisje. Dus daar ga ik morgen mee naar Parijs. Vrijdag ga ik met een ander Duits meisje dat iets verder van Parijs woont ook de stad in. Zondag weer een ander Duits meisje (ja er zitten hier vooral veel Duitsers) ontmoeten en dan dinsdag voor de verandering een noors meisje (ze komt uit Oslo).

Zaterdag en Zondag ben ik een beetje met het gezin opgetrokken omdat ik verder nog niet veel te doen had. Zaterdag heb ik een nieuw frans telefoonnummer gekregen wat wel handig is voor het contact met C en M. Daarna gingen we naar een grote mall waar hier nogal veel van blijken te zijn. Ik vond deze al groot maar C zei dat dit nog maar een kleintje was. Wel moet ik zeggen dat je veel van gevolgen van de terroristische aanslagen merkt. Bij ongeveer elke grote winkel moet je je tas laten zien en in elke mall zie je wel 3 of 4 zwaarbewapende soldaten lopen. Maar goed dat hoort er nou eenmaal bij. Zondag zijn we in de ochtend gaan zwemmen in een kinderzwembad wat wel leuk was maar ik voelde me een beetje overbodig. Daarna heb ik in de middag een beetje gechillt in mijn kamer. 's Avonds zijn we naar parc de sceux gegaan voor een picnic (was heel erg gezellig).

Maandag was de laatste dag dat de nanny er was in de ochtend dus ben ik naar de sacré coeur geweest. Het was helaas slecht weer dus het was super rustig. Ben er niet lang gebleven en maar weer naar huis gegaan. Paul was die dag voor het eerst weer naar de crèche dus na het ophalen hebben we wat gespeelt in een parkje daarna de jongens in bad daarna eten en daarna naar bed (niet zo moeilijk dus). Heb 's avonds nog geskypt met Bente (die erg vereert was om in mijn blog te staan).

Dinsdag was ik de hele dag alleen met Raphael en vanaf 4 uur ook met Paul. Na 's ochtends wat fruit te hebben gehaald ging hij voor het eerst bij mij achterop de fiets. Qua gewicht ging dat natuurlijk prima. Het enige was dat we naar parc de sceaux gingen en dat nogal bergop is. Na veel gehijg en gepuf kwam ik eindelijk -helemaal kapot- boven aan. Raphael was natuurlijk nog heel enthousiast en wilde gelijk weer spelen. Gelukkig ging bergaf wel weer heel makkelijk maar het is hier wel uitkijken geblazen zonder fietspaden. 's Avonds om 8 uur had ik mijn eerste voetbaltraining!!! Ik was wel een beetje nerveus want het waren natuurlijk alleen maar franse meiden. Er waren gelukkig nog 4 andere nieuwe speelsters dus ik was niet de enige nieuwe. Ik heb gewoon gelijk gezegd dat ik Nederlands was en dat ik niet alles begreep. Ze vonden het wel leuk want het is nu echt een heel internationaal + divers team. De leeftijden lopen uiteen van 16 tot 43 (!!) dus ik ben een van de jongsten.Voorderest is het team heel internationaal vertegenwoordigd; Uruguay, Peru, Rusland, Japan, Venezuela, Congo en nu ook Nederland. Ze spreken wel allemaal gewoon frans omdat de meeste hier al erg lang wonen. Vooral het meisje uit Venezuela is heel moeilijk te verstaan voor mijn want ze heeft een heel sterk spaans accent. Dus frans met een spaans accent, erg moeilijk. Het niveau is wel wat anders dan DSVP mb2 maar ik ben gelukkig niet de slechtste! Wel is het team erg groot, ik geloof 25 mensen, dus misschien komen er twee teams en ik denk dat ik dan niet in het beste team zit maar we zullen zien.

Nou vandaag hebben we nog niet veel gedaan. Ik heb vanochtend Paul naar de crèche gebracht en zou daarna naar het park gaan met Raphael, maar omdat hij erg slecht luisterde ben ik weer naar huis gegaan. Ik ga zo koken voor het middageten (want ze eten hier altijd warm tussen de middag en ook 's avonds). Daarna even naar het park en dan weer Paul ophalen. Morgen gaat Raphael (eindelijk) naar school en heb ik dus meer tijd voor mijzelf. Ik denk dat hij na school ook wat rustiger is en beter naar mij zal luisteren maar we zullen zien.

Trouwens als je deze blog vaker wilt volgen kun je je mailadress aan mij geven en dan kan ik je in de mailinglijst zetten!

Bisous,

Janne

Eerste dagen in Parijs.

Hallo iedereen,

Vanaf vandaag ga ik (denk ik) een paar keer per maand deze blog bijhouden.

Nou ik zal maar bij het begin beginnen. Zoals jullie weten ging ik op 20 Augustus met mijn ouders op weg naar Parijs. We kwamen ongeveer om 5 uur aan maar we stonden ongeveer nog 10 minuten voor de deur te wachten want de bel deed het niet. En Raphael (de oudste van 5) was te gefocused op zijn cartoon. Gelukkig zag M (de vader) ons na een tijdje en liet ons binnen. C (de moeder) en M waren gelijk heel aardig. Ze lieten mijn kamer zien en die is echt heel mooi. Ik heb een eigen badkamer en een slaapkamer met tweepersoonsbed een bureautje en twee kasten. 'S Avonds hebben we heel lekker gegeten (vooral mijn vader vond het erg lekker). Het enige is dat ze hier erg laat eten. De kinderen eten apart van hun ouders, zij eten om 7 uur (wat ik al aan de late kant vind) en M en C eten meestal om 9 uur/ half 10, erg laat dus.

Zondag ging ik met mijn ouders nog even Parijs in voordat ze weer weggingen. M zei dat er bij de Notre dame een leuk wijkje was zonder verkeer in het weekend, dus daar gingen we heen. Was wel oke, de meeste winkels waren helaas dicht. Voordat we weer terug gingen hebben we nog even lekker langs de seine gezeten. Ze hadden daar allemaal van die klapstoelen neergezet dus dat was zeer chill. Toen mijn ouders weggingen heb ik een tijdje met de kinderen gespeelt en daarna heb ik mijn kamer even helemaal ingeruimt. Daarna gingen Raphael en Paul (hij is bijna 2) in bad, daarna eten en daarna naar bed. Wij aten die avond thais (leek een beetje op kip tandori allen dan wit) voor de tv om 10 uur (!!).

Maandag was M nog thuis en moest C naar haar werk. Om ongeveer half 12 zijn we naar Parc de Sceaux geweest. Parc de sceaux is een heel groot park met een kasteel die van Louis XIV was en zo'n typische tuin die daarbij hoort. We zijn even in een speeltuintje geweest maar omdat het zo heet was (28 graden, niks vergeleken met nu) gingen we snel weer naar huis. Toen moest M iets regelen bij het gemeentehuis en kwam pas ongeveer 4 uur later terug. Dus toen ben ik maar naar 2 parkjes gegaan. Dat is nog wel een beetje akward eerlijk gezegd want er zijn hier niet echt andere au pairs en alleen maar fransen dus als je die kinderen moet roepen of gewoon iets wil zeggen in het frans dan denk ik altijd dat iedereen denkt van oh oh zij kan echt geen frans. Toen weer naar huis gegaan en uiteindelijk kwam M thuis. Toen zei hij dat hij naar de winkel ging voor 10 minuutjes en kwam 30 minuten later terug (typisch frans denk ik). 'S avonds aten we heel lekker buiten, iets van gevulde tomaat met couscous. M kan gelukkig erg goed koken.

Dinsdag kwam er een professionele nanny voor de ochtend zodat ik iets anders kon gaan doen. Dus ging ik Parijs in. Ik ben naar de Champs Élysées geweest en daar een beetje rondgelopen. Daarna ben ik weer naar de Notre dame geweest (zelfs binnen want het was zo heet). Het was die dag 31 graden, maar een gevoelstemperatuur van 34 graden. Erg heet dus. Om 3 uur ging ik weer terug en om 4 uur ging de nanny weg. Dinsdag moest ik voor het eerst voor Raphael en Paul koken dus had ik couscous gemaakt. Ze vonden het erg lekker want Raphael heeft 3 keer opgeschept. 'S avonds heb ik even met Nadia geskypt en daarna ook met Bente. Was wel weer even leuk.

Nou nu zit ik deze blog te schrijven en Paul slaapt en Raphael zit naast me te tekenen. Het duurde nogal lang het schrijven omdat Raphael mij elke keer onderbrak ookal is het un moment calme (heeft de nanny bedacht omdat Raphael erg druk is, dus dan moet hij rustig zijn). Ik ben vanochtend naar mijn nieuwe school Jean Monet geweest om mij in te schrijven. Ik kon eerst de weg niet vinden dus het duurde een tijdje voordat ik de school had gevonden. Toen ik er eindelijk was was het al 12 uur terwijl ik om 13 uur strikt thuis moest zijn. Dus ik moest op gaan schieten want ik wist niet hoe lang dat inschrijven ging duren. Nou in mijn beste frans gevraagd waar ik mij in kon schrijven. Daar snel heen gerent en mij snel ingeschreven. Daarna heel snel weer terug gegaan. Ik moest me erg haasten en normaal is dat geen probleem maar het is vandaag 32 graden met gevoelstemperatuur 36 graden. Dus ik kwam helemaal bezweet weer terug maar ik was op tijd. Mijn kamer is nu echt super heet, ik denk wel 40 graden ofzo echt niet normaal dus heb ik er een waaier gezet maar dat werkt niet echt. Nouja ik ziet het vanavond wel.

Morgen weer tot 4 uur vrij dus ik weet nog niet wat ik ga doen.

Tot snel,

Bisous

Janne

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Janne